Tα ιστολόγια, γνωστά ως μπλογκ (blog) είναι μορφές ιστοχώρου.
Πρόκειται για λίστες καταχωρήσεων από την πιο πρόσφατη στην παλαιότερη,
το περιεχόμενο των οποίων μπορεί να είναι οτιδήποτε: νέα,
πολιτικοκοινωνικός σχολιασμός, σχολιασμός των μέσων μαζικής ενημέρωσης
και των διασημοτήτων, προσωπικά ημερολόγια και ειδικά θέματα που
αναφέρονται στην τεχνολογία, τη μόδα, τα αθλητικά, τις τέχνες, τη
γαστρονομία κ.ά.
O αγγλικός όρος blog προέρχεται από το weblog, το οποίο είναι επινόηση του Jorn Barger από τον Δεκέμβριο του 1997, αναφέρει η Wikipedia.
Τα weblogs ξεκίνησαν ως προσωπικές ιστοσελίδες ημερολογιακού τύπου. Στις μέρες μας αποτελούν μια μορφή διαδικτυακής δημοσιογραφίας, που υλοποιεί την έννοια της δημοσιογραφίας των πολιτών, προσθέτει η ίδια πηγή.
Το blogging, γράφει ο Jim Goad σε άρθρο του στον ιστότοπο thoughtcatalog.com, "είναι ένα καλοπροαίρετο σε γενικές γραμμές χόμπι, με μπόλικα τυπογραφικά λάθη, πολλές φορές με ασήμαντο ή αμφισβητήσιμο περιεχόμενο, αλλά και με πραγματικές ιστορίες".
Όπως αυτές που παρουσιάζοντα παρακάτω… με πραγματικά θύματα τους ίδιους τους δημιουργούς τους.
"Σε κάποιες περιπτώσεις τα θύματα έχασαν τη ζωή τους ως άμεσο αποτέλεσμα του blogging τους, ενώ σε άλλες ήταν απλά μια σύμπτωση. Όπως και να ’χει, κάθε περίπτωση απέβη μοιραία" προσθέτει ο αρθρογράφος.
Ένα μήνα πριν είχε γλιτώσει παρά τρίχα το θάνατο κατά τη διάρκεια πυροβολισμών σε ένα εμπορικό κέντρο στο Τορόντο. Αμέσως μετά από εκείνο το περιστατικό είχε γράψει: "Δε μπορώ να απαλλαγώ από αυτό το περίεργο συναίσθημα. Αυτό το κενό, σχεδόν αηδιαστικό συναίσθημα δε λέει να φύγει… Το περιστατικό αυτό μου θύμισε ότι δε μπορούμε να γνωρίζουμε πότε ή πού θα τελειώσει ο χρόνος μας στη Γη. Πότε ή πού θα πάρουμε την τελευταία μας ανάσα. Για έναν άντρα, αυτή η στιγμή ήταν σε ένα εμπορικό κέντρο ένα απόγευμα Σαββάτου".
Η τελευταία της διαδικτυακή ανάρτηση ήταν ένα Tweet προς έναν αθλητικογράφο στο SportingNews: "Η ταινία δεν θα αρχίσει για τα επόμενα 20 λεπτά".
Λίγη ώρα μετά η Jessica Ghawi ήταν μία από τα 12 θύματα, που έχασαν τη ζωή τους στον κινηματογράφο.
Απειλή την οποία πραγματοποίησε ένα βράδυ το καλοκαίρι του 2013… όταν εμφανίστηκε στο σπίτι της και πυροβόλησε την ίδια και έναν από τους γιους της, προτού το στρέψει εναντίον του και αυτοκτονήσει.
Οι δράστες τον μαχαίρωσαν μέχρι θανάτου. Μια ματσέτα βρέθηκε δίπλα στο laptop του.
Το Σεπτέμβριο του 2001 δύο "narco-bloggers" βρέθηκαν κρεμασμένοι σε μια διάβαση πεζών στο Nuevo Laredo με μια ταμπέλα, που τους χαρακτήριζε ως "ρουφιάνους του διαδικτύου".
Αργότερα τον ίδιο μήνα, η 39χρονη Elizabeth Macias, η οποία ανέβαζε αναρτήσεις με το ψευδώνυμο "Laredo Girl", βρέθηκε αποκεφαλισμένη με ένα σημείωμα, που ανέφερε τα εξής: "…βρίσκομαι εδώ εξαιτίας των αναφορών μου και των δικών σας. Για όσους δε θέλουν να το πιστέψουν, αυτό μου συνέβη εξαιτίας των πράξεών μου, επειδή πίστευα στο στρατό και το ναυτικό. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας… Με σεβασμό, LaredoGirl…ZZZZ".
Το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, ένας blogger, που έγραφε κατά των καρτέλ με το ψευδώνυμο "Rascatripas" βρέθηκε αποκεφαλισμένος με ένα σημείωμα δίπλα στο άψυχο σώμα του, που έγραφε: "Αυτό μου συνέβη, γιατί δεν είχα καταλάβει ότι δεν έπρεπε να γράφω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης".
Είχε δεχτεί απειλές κατά της ζωής του, με αφορμή αυτήν την ανάρτηση και τελικά σκοτώθηκε από τα πυρά τριών αντρών, που επέβαιναν σε μοτοσικλέτες, την ώρα που έφευγε από το γραφείο του στην εφημερίδα.
Δολοφονήθηκε στο campus του πανεπιστημίου το Σεπτέμβριο του 2011. Αρχικά ο θάνατός του θεωρήθηκε ως αυτοκτονία, ωστόσο στη συνέχεια ειδική επιτροπή κατέληξε ότι επρόκειτο για δολοφονία.
Η υπόθεσή του μπήκε στο αρχείο με το χαρακτηρισμό "θάνατος που προκλήθηκε από βασανιστήρια".
Η αστυνομία ισχυρίστηκε ότι προσπάθησε να αρπάξει το όπλο ενός αξιωματικού.
Την προηγούμενη ημέρα, φέρεται να είχε αναρτήσει το εξής: "Με απείλησαν χτες λέγοντάς μου: “Η μητέρα σου σύντομα θα φοράει μαύρα, επειδή δεν βουλώνεις το μεγάλο σου στόμα”".
Μετά τη σύλληψή του κατέθεσε ενυπόγραφη αναφορά, στην οποία έγραφε: "Εγώ, ο SattarBeheshti, συνελήφθη και κακοποιήθηκα και βασανίστηκα με πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι και το σώμα μου… Θέλω να γράψω ότι αν μου συμβεί κάτι, υπεύθυνη θα είναι η αστυνομία".
Στις 6 Νοεμβρίου η οικογένειά του ειδοποιήθηκε, για να πάει να παραλάβει τη σορό του.
Μέλος του ιρανικού κοινοβουλίου αρνήθηκε ότι ο θάνατός του ήταν δολοφονία, ισχυριζόμενος ότι πέθανε από "το σοκ και το φόβο", παρότι 41 κρατούμενοι είχαν υπογράψει μια επιστολή, στην οποία ανέφεραν ότι "τα σημάδια από τα βασανιστήρια ήταν εμφανή στο σώμα του blogger".
Μία εβδομάδα μετά… τον ξεφορτώθηκαν.
Βρέθηκαν δεμένοι, φιμωμένοι και χτυπημένοι. Δολοφονήθηκαν με σφαίρες.
O αγγλικός όρος blog προέρχεται από το weblog, το οποίο είναι επινόηση του Jorn Barger από τον Δεκέμβριο του 1997, αναφέρει η Wikipedia.
Τα weblogs ξεκίνησαν ως προσωπικές ιστοσελίδες ημερολογιακού τύπου. Στις μέρες μας αποτελούν μια μορφή διαδικτυακής δημοσιογραφίας, που υλοποιεί την έννοια της δημοσιογραφίας των πολιτών, προσθέτει η ίδια πηγή.
Το blogging, γράφει ο Jim Goad σε άρθρο του στον ιστότοπο thoughtcatalog.com, "είναι ένα καλοπροαίρετο σε γενικές γραμμές χόμπι, με μπόλικα τυπογραφικά λάθη, πολλές φορές με ασήμαντο ή αμφισβητήσιμο περιεχόμενο, αλλά και με πραγματικές ιστορίες".
Όπως αυτές που παρουσιάζοντα παρακάτω… με πραγματικά θύματα τους ίδιους τους δημιουργούς τους.
"Σε κάποιες περιπτώσεις τα θύματα έχασαν τη ζωή τους ως άμεσο αποτέλεσμα του blogging τους, ενώ σε άλλες ήταν απλά μια σύμπτωση. Όπως και να ’χει, κάθε περίπτωση απέβη μοιραία" προσθέτει ο αρθρογράφος.
Jessica Ghawi, ΗΠΑ
Η νεαρή αθλητική blogger, Jessica Ghawi σκοτώθηκε στο μακελειό που σημειώθηκε στον κινηματογράφο του Κολοράντο τον Ιούλιο του 2012.Ένα μήνα πριν είχε γλιτώσει παρά τρίχα το θάνατο κατά τη διάρκεια πυροβολισμών σε ένα εμπορικό κέντρο στο Τορόντο. Αμέσως μετά από εκείνο το περιστατικό είχε γράψει: "Δε μπορώ να απαλλαγώ από αυτό το περίεργο συναίσθημα. Αυτό το κενό, σχεδόν αηδιαστικό συναίσθημα δε λέει να φύγει… Το περιστατικό αυτό μου θύμισε ότι δε μπορούμε να γνωρίζουμε πότε ή πού θα τελειώσει ο χρόνος μας στη Γη. Πότε ή πού θα πάρουμε την τελευταία μας ανάσα. Για έναν άντρα, αυτή η στιγμή ήταν σε ένα εμπορικό κέντρο ένα απόγευμα Σαββάτου".
Η τελευταία της διαδικτυακή ανάρτηση ήταν ένα Tweet προς έναν αθλητικογράφο στο SportingNews: "Η ταινία δεν θα αρχίσει για τα επόμενα 20 λεπτά".
Λίγη ώρα μετά η Jessica Ghawi ήταν μία από τα 12 θύματα, που έχασαν τη ζωή τους στον κινηματογράφο.
Christine Keith, ΗΠΑ
Η Christine Keith ήταν μητέρα τεσσάρων παιδιών. Ήταν η γυναίκα που "κρυβόταν" πίσω από το blog "Adventures of a Thrifty Mama". Είχε χωρίσει από το σύζυγό της, ο οποίος ήταν άνεργος και κατά του οποίου είχε ξεκινήσει νομικές διαδικασίες, γιατί την είχε απειλήσει επανειλημμένες φορές ότι θα τη σκοτώσει με το κυνηγετικό του όπλο.Απειλή την οποία πραγματοποίησε ένα βράδυ το καλοκαίρι του 2013… όταν εμφανίστηκε στο σπίτι της και πυροβόλησε την ίδια και έναν από τους γιους της, προτού το στρέψει εναντίον του και αυτοκτονήσει.
Ahmed Rajib Haider, Μπαγκλαντές
Ο αρχιτέκτονας και αντι-ισλαμιστής blogger, που συμμετείχε στις μαζικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά των φονταμενταλιστικών αρχών της χώρας του, Ahmed Rajib Haider, δέχτηκε επίθεση από δύο μασκοφόρους άντρες έξω από το σπίτι του το Φεβρουάριο του 2013.Οι δράστες τον μαχαίρωσαν μέχρι θανάτου. Μια ματσέτα βρέθηκε δίπλα στο laptop του.
Θύματα των μεξικανικών καρτέλ. Φθινόπωρο του 2011
Το Μεξικό μαζί με το Ιράκ είναι τα πιο επικίνδυνα μέρη στη Γη για δημοσιογράφους. Εκτιμάται ότι από το 2000 έχουν δολοφονηθεί 58 ρεπόρτερ, συντάκτες και φωτογράφοι από μέλη των καρτέλ ναρκωτικών.Το Σεπτέμβριο του 2001 δύο "narco-bloggers" βρέθηκαν κρεμασμένοι σε μια διάβαση πεζών στο Nuevo Laredo με μια ταμπέλα, που τους χαρακτήριζε ως "ρουφιάνους του διαδικτύου".
Αργότερα τον ίδιο μήνα, η 39χρονη Elizabeth Macias, η οποία ανέβαζε αναρτήσεις με το ψευδώνυμο "Laredo Girl", βρέθηκε αποκεφαλισμένη με ένα σημείωμα, που ανέφερε τα εξής: "…βρίσκομαι εδώ εξαιτίας των αναφορών μου και των δικών σας. Για όσους δε θέλουν να το πιστέψουν, αυτό μου συνέβη εξαιτίας των πράξεών μου, επειδή πίστευα στο στρατό και το ναυτικό. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας… Με σεβασμό, LaredoGirl…ZZZZ".
Το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, ένας blogger, που έγραφε κατά των καρτέλ με το ψευδώνυμο "Rascatripas" βρέθηκε αποκεφαλισμένος με ένα σημείωμα δίπλα στο άψυχο σώμα του, που έγραφε: "Αυτό μου συνέβη, γιατί δεν είχα καταλάβει ότι δεν έπρεπε να γράφω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης".
Edinaldo Filgueira, Βραζιλία
Ο αρχηγός πολιτικού κόμματος και ιδιοκτήτης μιας εφημερίδας, Edinaldo Filgueira, πιστεύεται ότι δολοφονήθηκε τον Ιούνιο του 2011, εξαιτίας μιας ανάρτησης στην οποία ασκούσε κριτική στους τοπικούς αξιωματούχους.Είχε δεχτεί απειλές κατά της ζωής του, με αφορμή αυτήν την ανάρτηση και τελικά σκοτώθηκε από τα πυρά τριών αντρών, που επέβαιναν σε μοτοσικλέτες, την ώρα που έφευγε από το γραφείο του στην εφημερίδα.
Robert Chasowa, Μαλάουι
Ο 25χρονος φοιτητής της πολυτεχνικής σχολής σε αυτή τη μικρή αφρικανική χώρα είχε δεχτεί απειλές κατά της ζωής του, εξαιτίας της κριτικής που ασκούσε στο καθεστώς του προέδρου Bingu wa Mutharika.Δολοφονήθηκε στο campus του πανεπιστημίου το Σεπτέμβριο του 2011. Αρχικά ο θάνατός του θεωρήθηκε ως αυτοκτονία, ωστόσο στη συνέχεια ειδική επιτροπή κατέληξε ότι επρόκειτο για δολοφονία.
Zakariya Rashid Hassan al-Ashiri, Μπαχρέιν
Συνελήφθη τον Απρίλιο του 2011 με την κατηγορία της διάδοσης ψευδών πληροφοριών και υποκίνησης μίσους κατά της κυβέρνησης. Βρέθηκε νεκρός μέσα στη φυλακή. Οι Αρχές δήλωσαν αρχικά ότι αιτία του θανάτου του ήταν η δρεπανοκυτταρική αναιμία, ωστόσο οι φωτογραφίες του ακρωτηριασμένου πτώματός του που διέρρευσαν, οδήγησαν σε περαιτέρω έρευνα.Η υπόθεσή του μπήκε στο αρχείο με το χαρακτηρισμό "θάνατος που προκλήθηκε από βασανιστήρια".
Σωκράτης Γκιόλιας, Ελλάδα
Ο δημοσιογράφος-ερευνητής και blogger Σωκράτης Γκιόλιας δέχτηκε 16 πυροβολισμούς στην εξώπορτα της πολυκατοικίας που διέμενε στην Αθήνα, από την τρομοκρατική οργάνωση Σέχτα Επαναστατών. Δολοφονήθηκε στις 19 Ιουλίου του 2010.Magomed Yevloyev, Ρωσία
Ο Magomed Yevloyev ήταν ιδιοκτήτης ενός ενημερωτικού σάιτ στη Δημοκρατία της Ινγκουσετίας, γνωστός για την αντιπολιτευτική του δράση κατά του προέδρου. Συνελήφθη τον Αύγουστο του 2008 και δολοφονήθηκε δεχόμενος πυρά στον κρόταφό του.Η αστυνομία ισχυρίστηκε ότι προσπάθησε να αρπάξει το όπλο ενός αξιωματικού.
Sattar Beheshti, Ιράν
Ο ιρανός blogger, που ασκούσε συχνά κριτική κατά της ισλαμιστικής κυβέρνησης της χώρας μέσω του Facebook, συνελήφθη στα τέλη Οκτωβρίου του 2012.Την προηγούμενη ημέρα, φέρεται να είχε αναρτήσει το εξής: "Με απείλησαν χτες λέγοντάς μου: “Η μητέρα σου σύντομα θα φοράει μαύρα, επειδή δεν βουλώνεις το μεγάλο σου στόμα”".
Μετά τη σύλληψή του κατέθεσε ενυπόγραφη αναφορά, στην οποία έγραφε: "Εγώ, ο SattarBeheshti, συνελήφθη και κακοποιήθηκα και βασανίστηκα με πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι και το σώμα μου… Θέλω να γράψω ότι αν μου συμβεί κάτι, υπεύθυνη θα είναι η αστυνομία".
Στις 6 Νοεμβρίου η οικογένειά του ειδοποιήθηκε, για να πάει να παραλάβει τη σορό του.
Μέλος του ιρανικού κοινοβουλίου αρνήθηκε ότι ο θάνατός του ήταν δολοφονία, ισχυριζόμενος ότι πέθανε από "το σοκ και το φόβο", παρότι 41 κρατούμενοι είχαν υπογράψει μια επιστολή, στην οποία ανέφεραν ότι "τα σημάδια από τα βασανιστήρια ήταν εμφανή στο σώμα του blogger".
Mohammed Nabbous, Λιβύη
Ο γνωστός στη χώρα του blogger που είχε ιδρύσει ένα ανεξάρτητο τηλεοπτικό κανάλι, δολοφονήθηκε το Μάρτιο του 2011 από ελεύθερο σκοπευτή στη Βεγγάζη, την ώρα που βιντεοσκοπούσε μια εκπομπή για τις συγκρούσεις μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και των επαναστατών.Diing Chan Awuol, Νότιο Σουδάν
Ο Awuol ανέβαζε συχνά ειδήσεις στο διαδίκτυο κατά της κυβέρνησης της χώρας του, με το ψευδώνυμο "Isaiah Abraham". Μια μέρα δέχτηκε ένα τηλεφώνημα στο οποίο κάποιος του είπε "ή θα σταματήσεις να γράφεις, ή θα σε ξεφορτωθούμε".Μία εβδομάδα μετά… τον ξεφορτώθηκαν.
Steven Vincent, Ιράκ
Ο συγγραφέας, δημοσιογράφος, και ταξιδιωτικός blogger Steven Vincent, που είχε γράψει πολλά ερευνητικά άρθρα για τη διαφθορά στους κόλπους των παραστρατιωτικών ομάδων σιιτών και ένας ιρακινός μεταφραστής απήχθησαν από άνδρες που φορούσαν στολές αστυνομικών στην πόλη της Βασόρας το 2005.Βρέθηκαν δεμένοι, φιμωμένοι και χτυπημένοι. Δολοφονήθηκαν με σφαίρες.
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Δεν διμοσιεύονται σχόλια υβριστικού περιεχομένου. Την αποκλειστική ευθύνη για τα σχόλια την έχουν οι σχολιαστές.