προηγήθηκαν μέχρι ο Αδόλφος Χίτλερ να επιβάλει τον εαυτό του ως τον μοναδικό και αδιαφιλονίκητο ηγέτη του ναζιστικού Γ’ Ράιχ, γνωρίζει πολύ καλά πως οι έριδες, οι εσωτερικές διαμάχες και οι -πολλές φορές- αιματηρές κόντρες στο εσωτερικό του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος ήταν κάτι σαν... καθημερινή υπόθεση.
Οποιοσδήποτε μπορούσε έστω και στο ελάχιστο να θεωρηθεί αντίπαλος του Φύρερ, έπρεπε αμέσως, όχι απλά να περιοριστεί ή να απομονωθεί, αλλά να εξολοθρευτεί με συνοπτικές διαδικασίες. Ακόμα κι αν αυτός ο άνθρωπος ήταν ένας από τους καλύτερους φίλους του Χίτλερ. Έστω κι αν ήταν ένας από τους λίγους ανθρώπους (μαζί με τον Γκέμπελς, τον Γκερινγκ και τον Χίμλερ) που τολμούσαν να μιλήσουν στον ανώτατο ηγέτη της ναζιστικής Γερμανίας στον ενικό.
Ο Ερνστ Γιούλιους Ρεμ ήταν ένας από τους ανθρώπους πάνω στους οποίους ο Χίτλερ βάσισε την άνοδό του στην εξουσία. Δεν δίστασε, όμως, να τον εξολοθρεύσει στη νύχτα των μεγάλων μαχαιριών, όταν ένιωσε πως απειλείται. Ο Ρεμ ήταν ο άνθρωπος που ίδρυσε, οργάνωσε και εν τέλει γιγάντωσε τα παραστρατιωτικά τάγματα εφόδου, ήταν πιστός στη ναζιστική ιδεολογία, αδίστακτος διώκτης των ομοφυλοφίλων και όπως τελικά αποδείχθηκε… ομοφυλόφιλος και ο ίδιος.
Η εντυπωσιακή σταδιοδρομία του Ρεμ στο ναζιστικό κόμμα
Από μικρός ο Ρεμ ήθελε να ξεχωρίσει και να δημιουργήσει μια καλύτερη ζωή για τον ίδιο. Σπούδασε και στη συνέχεια κατατάχτηκε στον Βαυαρικό στρατό. Το 1908 ήταν αξιωματικός και όταν ξεκίνησε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν πλέον υπολοχαγός και πολέμησε στη Λωραίνη της Γαλλίας. Ξεχώρισε για το πόσο σκληρός και παράτολμος ήταν κατά τη διάρκεια των μαχών, ωστόσο, σε μια από αυτές τραυματίστηκε σοβαρά.
Τα σημάδια από το βλήμα που έσκασε δίπλα του του άφησαν σοβαρά τραύματα στο πρόσωπο που ποτέ δεν αποκαταστάθηκε πλήρως. Στο στρατό ανέπτυξε εθνικιστικές ιδέες και ήταν από εκείνους που ένιωθε προδομένος από τη συνθηκολόγηση και αναζητούσε εκδίκηση για τους «προδότες».
Όταν επέστρεψε στο Μόναχο κατατάχθηκε στα παραστρατιωτικά Freikorps προκειμένου να κυνηγάει κομμουνιστές, ενώ εντάσσεται στο εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα πριν ακόμα μπει σε αυτό ο Χίτλερ.
Δημιουργεί τα τάγματα εφόδου, τους φαιοχίτωνες των SA που αποκτούν διαρκώς όλο και περισσότερες αρμοδιότητες. Μαζί με τον Χίτλερ δημιουργούν ένα αδίστακτο δίδυμο. Συμμετέχει στην πρώτη γραμμή στο αποτυχημένο πραξικόπημα της μπυραρίας, όπου συλλαμβάνεται. Στη συνέχεια κάνει τα πάντα -μέσα από διαρκής εσωτερικές διαμάχες- προκειμένου αφενός να ανελιχθεί ο ίδιος και αφετέρου να οδηγήσει το ναζιστικό κόμμα στην εξουσία.
Όταν τελικά το καταφέρνει, περιμένει από τον Χίτλερ ανταπόδοση. Το ζήτημα, ωστόσο, είναι πως τόσο ο ίδιος ο Ρεμ όσο και τα τάγματα εφόδου, πλέον είχαν χάσει την χρησιμότητά τους και ενοχλούσαν…
Τα εσωκομματικά μαχαιρώματα
Το ζήτημα, ωστόσο, είναι πως έπεσε πάνω στον υπερφιλόδοξο Αδόλφο Χίτλερ ο οποίος δεν άφηνε τον παραμικρό χώρο για κάποιον άλλο δίπλα του. Είναι ενδεικτικό, άλλωστε, πως η πρώτη κόντρα μεταξύ των δυο ανδρών έγινε το 1921 όταν ο Ρεμ ήθελε να τάγματα εφόδου θα μετεξελιχθούν σε τακτικό στρατό, ενώ ο Χίτλερ απαιτούσε να παραμείνουν μια παραστρατιωτική οργάνωση που κατατρομοκρατεί τους πολίτες.
Επί της ουσίας οι κόντρες μεταξύ Ρεμ και Χίτλερ, ουδέποτε σταμάτησαν, κάτι που φρόντιζαν να εκμεταλλευτούν οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του Βαυαρού στρατιωτικού. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι επιστολές που δημοσιεύτηκαν το 1931 στην εφημερίδα Munchener Post. Οι επιστολές αυτές του Ρεμ ήταν προς έναν φίλο του, στον οποίο εξομολογείται τις σεξουαλικές του σχέσεις με άνδρες!
Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών
Εκείνοι (με ιδιαίτερη ικανοποίηση, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό) αρχίζουν να μαζεύουν όλα τα στοιχεία που αφορούσαν τον Ρεμ. Καταλήγουν στο συμπέρασμα πως προετοίμαζε πραξικόπημα κατά του Χίτλερ αφού… πληρωνόταν από τους Γάλλους.
Ο Χίτλερ κάλεσε σε μια δήθεν κατεπείγουσα σύσκεψη τα ηγετικά στελέχη των φαιοχιτώνων στο ξενοδοχείο «Χανσελμπάουερ» στο θέρετρο Μπαντ Βίσε. Εκεί τους συλλαμβάνει όλους ενώ αργά τη νύχτα πραγματοποιείται έφοδος και στο δωμάτιο που διέμενε ο ίδιος ο Ρεμ.
Για το τι έγινε σε εκείνο το δωμάτιο υπάρχουν δυο εκδοχές. Σύμφωνα με την πρώτη (που πιθανότατα είναι και η πραγματική) ο Ρεμ εντοπίζεται γυμνός και ξαπλωμένος στο κρεβάτι μαζί με τον οδηγό του, συλλαμβάνεται και οδηγείται στη φυλακή. Εκεί του δίνουν ένα πιστόλι με μια σφαίρα και του ζητούν να αυτοκτονήσει. Ο ίδιος απαντά πως αν ο «Φυρερ θέλει τον θάνατό μου, ας έρθει ο ίδιος να με σκοτώσει». Τελικά ο Ρεμ εκτελείται από ένα εκτελεστικό απόσπασμα.
Σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή, στην εισβολή στο δωμάτιο του Ρεμ παρών είναι και ο ίδιος ο Χίτλερ που τον εντοπίζει ξαπλωμένο με δύο άνδρες. Τότε αναφωνεί «ιδού ποιοι θέλουν να κυβερνήσουν τη Γερμανία» και λίγο αργότερα τον εκτελεί ο ίδιος.
Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις που έκανε ο ίδιος ο Χίτλερ η «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών» άφησε πίσω της 77 νεκρούς. Οι 61 εκτελέστηκαν για την εναντίον του συνωμοσία, οι 13 σκοτώθηκαν ενώ προσπαθούσαν να αποφύγουν τη σύλληψη και 3 αυτοκτόνησαν. Ορισμένοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό των εκτελεσθέντων σε τουλάχιστον 400 άτομα!
Πηγή
Πηγή: http://ift.tt/2AgrrNC
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Δεν διμοσιεύονται σχόλια υβριστικού περιεχομένου. Την αποκλειστική ευθύνη για τα σχόλια την έχουν οι σχολιαστές.