Τα... προφητικά
λόγια του νυν τεχνικού του Ολυμπιακού για την ομάδα του, το σχόλιο του
για τον Παναθηναϊκό και οι ατάκες για Νίνη και Σάμαρη! Μια συνέντευξη
που δεν χάνεται!
Ο Θανάσης Ασπρούλιας είχε πάρει συνέντευξη από τον Βίκτορ Σάντσεθ όταν ήταν ακόμα στη Λα Κορούνια και είχε μιλήσει για όλα. Ποιους θα έπαιρνε από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Τι είπε για τους διαιτητές.
ν είναι κανόνας, αλλά μπορεί να συμβεί... Εκεί που κάθεσαι ήρεμος στο γραφείο σου να ανάβει η λάμπα του Κύρου Γρανάζη πάνω από το κεφάλι σου. Και μονομιάς να πιάνεις στα χέρια στο κινητό σου για να ανακαλύψεις ένα κρυμμένο, ξεχασμένο ηχητικό αρχείο, που όπως ηχογραφήθηκε, έτσι έμεινε στον αποθηκευτικό χώρο του τηλεφώνου σου, χωρίς να το ανακαλέσεις κανείς. «Ωχ...» είναι η πρώτη αντίδραση, όταν το όνομα του Βίκτορ Σάντσεθ κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, ως αναπληρωματικό του παραιτηθέντα Σίλβα.
Και τότε είναι που αρχίζει και ξετυλίγεται ένα κουβάρι με ενδιαφέρον. Που ακούστηκε να υπάρχει καταχωνιασμένη μία συνέντευξη σε μία ηλεκτρονική συσκευή, που δεν δημοσιεύτηκε ποτέ... Ε, να που ήρθε ώρα. Έστω και αργά. Το Φεβρουάριο, με αφορμή το Κοπα ντελ Ρέι, είχα ταξιδέψει στην Κορούνια και επειδή η δουλειά μας δεν έχει στεγανά, σε μία πολύωρη παραμονή στο προπονητικό κέντρο της Ντεπορτίνο, ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού είχε κάτσει απέναντί μου για 25 λεπτά σχεδόν. Πολύ ωραίος τύπος, άνετος, διπλωματικός και διόλου καταγγελτικός, εκτός από τις περιπτώσεις που όχι μόνο αυτός, αλλά οποιοσδήποτε θα ήταν σαν κι αυτόν.
Αυτή η συνέντευξη δε δημοσιεύτηκε ποτέ, αλλά φαίνεται ότι δεν ήταν μοιραίο να μείνει στο σκοτάδι ενός αφηρημένου εγκέφαλου. Ορίστε λοιπόν, αυτά που έλεγε ο Βίκτορ Σάντσεθ, ως προπονητής της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, μιλώντας για τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και το ελληνικό ποδόσφαιρο...
- Πως ήταν η εμπειρία σου στην Ελλάδα;
«Ολος ο κόσμος ήταν φανταστικός και με εμένα και με τον Ολυμπιακό, όταν εργάστηκα εκεί. Εχω αληθινό σεβασμό για τους οπαδούς και των δύο ομάδων και του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Στον Παναθηναϊκό ένιωσα την υποστήριξη και πάντα θα ευχαριστώ τους πάντες εκεί για όσα μου πρόσφεραν. Ηταν μία πολύ ωραία εμπειρία για εμένα. Για πρώτη φορά έφευγα από τη χώρα μου και ήμουν αγχωμένος. Η επιστροφή μου στην Ελλάδα, για τον Ολυμπιακό, μου χάρισε πολύ ωραίες στιγμές. Αλλά και πολύ σημαντικές για τη ζωή μου. Ξεκίνησα την καριέρα μου ως προπονητής εκεί. Βρήκα φίλους και όχι μόνο συνεργάτες… Εφυγα από τον Ολυμπιακό έχοντας πάρα πολλούς φίλους. Τώρα παρακολουθώ και τις δύο ομάδες. Είναι δύσκολο να πω ποια υποστηρίζω περισσότερο, αλλά έχω ζήσει και στις δύο ομάδες πολύ σημαντικές στιγμές».
- Ποια είναι η γνώμη σου για το ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο αλλά και το μπάσκετ είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Πάντα υπάρχει μία ομάδα στο Τσάμπιονς Λίγκ. Οι πολύ μεγάλες ομάδες στην Ευρώπη δεν είναι περισσότερες από έξι… Πολλές φορές οι ελληνικές ομάδες αγγίζουν το δεύτερο υψηλότερο επίπεδο του ποδοσφαίρου. Ομως, η Ελλάδα έχει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα όταν άλλες χώρες δεν επηρεάζονται από τέτοια πράγματα. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός.
Κάθε χρόνο σχεδόν μπορείς να ποντάρεις στις ομάδες που θα βρεθούν στις τέσσερις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Επίσης πρέπει να βελτιωθεί η οργάνωση. Η Ελλάδα οφείλει να πάρει παραδείγματα από το εξωτερικό, να τα εκμεταλλευτεί και να μιμηθεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία: Πρέπει οι ομάδες να επενδύσουν. Κι όχι μόνο για να πάρουν παίκτες, αλλά και στη δημιουργία γηπέδων, στην οργάνωση. Να δουν στην Ελλάδα πως εργάζονται οι κορυφαίες λίγκες στην Ευρώπη και να πάρουν τα καλά πράγματα από αυτές».
- Πόσο λογικό είναι για κάποιον που ζει στο εξωτερικό το γεγονός ότι εδώ και δύο δεκαετίες σχεδόν παίρνει το πρωτάθλημα η ίδια ομάδα;
«Δεν είναι λογικό. Κι αυτό είναι το παράδειγμα που αποδεικνύει ότι το σύστημα δεν είναι καλό για το ελληνικό ποδόσφαιρο και την Εθνική ομάδα. Είχαμε κι εμείς το ίδιο πρόβλημα στην Ισπανία με τη Ρεάλ και την Μπάρτσα. Τουλάχιστον εμείς είχαμε δύο ομάδες που πάλευαν μεταξύ τους, προκαλώντας έστω αυτόν τον ανταγωνισμό. Τα τελευταία χρόνια οι πρόεδροι των υπόλοιπων ομάδων δουλεύουν σκληρά ώστε να μοιράζονται καλύτερα με πιο ισορροπημένο τρόπο τα έσοδα από την τηλεόραση. Οι δύο ομάδες είναι οι σταρ μας… Ολες οι υπόλοιπες προσπαθούν να γίνουν ανταγωνιστικές κι αυτό είναι το πιο σημαντικό διότι έτσι θα έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον το πρωτάθλημα για να το παρακολουθήσει κανείς. Ποιος έχει ενδιαφέρον να πάει στο γήπεδο όταν ξέρει ποια ομάδα θα πάρει το πρωτάθλημα στο τέλος; Δεν ξέρω πως είναι η οργάνωση στην Ελλάδα, πόσα είναι τα έσοδα από την τηλεόραση. Δεν έχω πληροφόρηση για τον τρόπο που είναι δομημένο το ποδόσφαιρο στη χώρα σας. Ξέρω όμως, πως είναι το ισπανικό που κατά τη γνώμη μου είναι ένα από τα καλύτερα στον κόσμο. Μαζί με το αγγλικό και το γερμανικό κι όχι μόνο σε αγωνιστικό επίπεδο, αλλά και οργανωτικό».
- Περίμενες ότι ο Παναθηναϊκός θα έφτανε ποτέ σε αυτό το σημείο;
«Στην Ισπανία είχαμε τα ίδια προβλήματα ακριβώς. Οι διοικήσεις των ομάδων πιέστηκαν πολύ από τις τράπεζες, που εν τέλει δίνουν ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων, και τα ανοίγματα μεγάλωσαν τόσο, ώστε έγιναν μη διαχειρίσιμα. Πολλές ισπανικές ομάδες έφτασαν στο χείλος της καταστροφής. Οπως συμβαίνει και στην Ελλάδα πια. Οι τράπεζες πάντα κερδίζουν κι αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Τα χρέη γίνονται ολοένα και μεγαλύτερα. Πρέπει να μπουν κανόνες για να αποφεύγονται τέτοιες καταστάσεις. Ιστορικές ομάδες με πολλούς οπαδούς αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να εξαφανιστούν, εξαιτίας των διοικήσεων κυρίως. Το πρόβλημα είναι διοικητικό».
- Τι είναι αυτό που πήρες από τον Μίτσελ;
«Προσωπικά διδάσκομαι από τις καταστάσεις, όχι από τα πρόσωπα. Μου αρέσει να μαθαίνω. Από τους πάντες. Είμαι ένας άνθρωπος που έχω συνεχώς ανοιχτά αυτιά για να πιάσω οτιδήποτε μπορεί να μου χρησιμεύσει. Από τότε που ήμουν μικρός αυτό έκανα. Εμαθα πολλά από τον Μίτσελ, αλλά κι από καταστάσεις που έζησα με όλες τις ομάδες μου… Ηταν πολύ όμορφη εμπειρία. Μου έδωσε πολλά εργαλεία και αυτοπεποίθηση για να ξεκινήσω την καριέρα μου ως προπονητής».
- Τι πήγε στραβά με τον Μίτσελ και τον Ολυμπιακό στην Ευρώπη;
«Αυτή είναι η διοργάνωση. Ημασταν πολύ κοντά να αφήσουμε εκτός διοργάνωσης την Μάντσεστερ, αλλά χρειαζόμασταν μεγαλύτερη ακρίβεια στην επιθετική και αμυντική τακτική μας»
- Ο Ολυμπιακός κρίνεις ότι είναι ομάδα υψηλού επιπέδου στην Ευρώπη;
«Ο Ολυμπιακός είναι υψηλού επιπέδου. Δεν έχει πάντα το ίδιο μπάτζετ και δεν έχει ίδιες επιλογές ή ευκαιρίες όπως άλλες ομάδες, που έχουν την δυνατότητα να αποκτούν μεγάλους παίκτες. Αλλά ακόμα και με «μικρά ονόματα» μπορείς να κάνεις μία ομάδα πιο ανταγωνιστική ομάδα, μαχητική, με έξυπνους παίκτες, με τακτική, με ομαδική δουλειά. Ετσι μπορείς να καλύψεις το οικονομικό χάντικαπ και να μειώσεις το οικονομικό χάντικαπ».
- Ποια είναι η γνώμη σου για το ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Οι Ελληνες παίκτες είναι πολύ καλοί. Εχετε κόσμο, έχετε γήπεδα… Εχετε μεγάλες ομάδες την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, τον ΠΑΟ, τον Ολυμπιακός αλλά πρέπει να προσθέσετε περισσότερες ομάδες από το δεύτερο επίπεδο που θα διεκδικήσουν την κορυφή και όλες θα παλεύουν για τον υψηλότερο στόχο. Οι ίδιες τέσσερις ομάδες δεν προκαλούν ενδιαφέρον».
- Από τους παίκτες που είχες στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, ποιον θα ήθελες να έχεις στη Λα Κορούνια;
«Πολλούς. Ημουν τυχερός να δουλέψω με πολλούς καλούς παίκτες. Θυμάμαι έναν και αυτός είναι το πρώτο όνομα που μου έρχεται στο μυαλό. Είναι ο Αντρέας Σάμαρης… Ηταν παίκτης του Πανιώνιου όταν τον βλέπαμε και τον θέλαμε στον Ολυμπιακό. Από την πρώτη στιγμή που τον είδαμε είπαμε ότι τον θέλουμε να είναι μαζί μας. Είναι ο παίκτης που θέλεις να έχεις πάντα στην ομάδα σου. Είναι προσεκτικός, έξυπνος, δουλεύει σκληρά, δίνει πάντα το 100%, έχει ποιότητα, προσέχει τα πάντα, μαθαίνει γρήγορα. Εχει τα πάντα».
Από τον Παναθηναϊκό;
«Κι εκεί είχα πολυ καλούς συμπαίκτες....»
- Δε θυμάσαι κάποιον;
«Θυμάμαι τους πάντες, αλλά θέλω να επιλέξω τον καλύτερο… Εκείνη την εποχή ο Παναθηναϊκός είχε και πολύ καλούς ξένους παίκτες, όπως ο Εκι, ο Ρομέρο, αλλά θέλω να επιλέξω έναν Ελληνα. Επαιξα με τον Τζιώλη που ήταν πολύ καλός παίκτης, όπως και με τον Νίνη, που ήταν άτυχος λόγω τραυματισμών».
Λοιπόν, αν πρέπει να επιλέξω κάποιον αυτός είναι ο Γιάννης Γκούμας. Εχει το πνεύμα. Δεν είναι παίκτης που θα παίξει στο «10», αλλά πάντα θα βρίσκεται στο 8 μέσα στο γήπεδο. Εχει τα πάντα, πάθος, διάθεση, είναι ηγέτης, παλεύει».
- Στην Ελλάδα λένε πολλά για τους διαιτητές. Ποια είναι η γνώμη σου;
«Οι διαιτητές είναι άνθρωποι, όπως όλοι. Δεν είναι πάντα ακριβείς. Κάποιες φορές αποτυγχάνουν. Οπως όλοι οι άνθρωποι. Δεν μπορείς να βλέπουμε τους διαιτητές σαν μηχανές. Κάνουν λάθη. Είναι άνθρωποι. Δεν μπορεί να έχουν πάντα σωστές αποφάσεις. Πρέπει να τους αφήνουμε να κάνουν τη δουλειά τους, ήρεμα. Εχουν τον απόλυτο σεβασμό μου».
Πηγή: sdna.gr
Ο Θανάσης Ασπρούλιας είχε πάρει συνέντευξη από τον Βίκτορ Σάντσεθ όταν ήταν ακόμα στη Λα Κορούνια και είχε μιλήσει για όλα. Ποιους θα έπαιρνε από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Τι είπε για τους διαιτητές.
ν είναι κανόνας, αλλά μπορεί να συμβεί... Εκεί που κάθεσαι ήρεμος στο γραφείο σου να ανάβει η λάμπα του Κύρου Γρανάζη πάνω από το κεφάλι σου. Και μονομιάς να πιάνεις στα χέρια στο κινητό σου για να ανακαλύψεις ένα κρυμμένο, ξεχασμένο ηχητικό αρχείο, που όπως ηχογραφήθηκε, έτσι έμεινε στον αποθηκευτικό χώρο του τηλεφώνου σου, χωρίς να το ανακαλέσεις κανείς. «Ωχ...» είναι η πρώτη αντίδραση, όταν το όνομα του Βίκτορ Σάντσεθ κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, ως αναπληρωματικό του παραιτηθέντα Σίλβα.
Και τότε είναι που αρχίζει και ξετυλίγεται ένα κουβάρι με ενδιαφέρον. Που ακούστηκε να υπάρχει καταχωνιασμένη μία συνέντευξη σε μία ηλεκτρονική συσκευή, που δεν δημοσιεύτηκε ποτέ... Ε, να που ήρθε ώρα. Έστω και αργά. Το Φεβρουάριο, με αφορμή το Κοπα ντελ Ρέι, είχα ταξιδέψει στην Κορούνια και επειδή η δουλειά μας δεν έχει στεγανά, σε μία πολύωρη παραμονή στο προπονητικό κέντρο της Ντεπορτίνο, ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού είχε κάτσει απέναντί μου για 25 λεπτά σχεδόν. Πολύ ωραίος τύπος, άνετος, διπλωματικός και διόλου καταγγελτικός, εκτός από τις περιπτώσεις που όχι μόνο αυτός, αλλά οποιοσδήποτε θα ήταν σαν κι αυτόν.
Αυτή η συνέντευξη δε δημοσιεύτηκε ποτέ, αλλά φαίνεται ότι δεν ήταν μοιραίο να μείνει στο σκοτάδι ενός αφηρημένου εγκέφαλου. Ορίστε λοιπόν, αυτά που έλεγε ο Βίκτορ Σάντσεθ, ως προπονητής της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, μιλώντας για τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και το ελληνικό ποδόσφαιρο...
- Πως ήταν η εμπειρία σου στην Ελλάδα;
«Ολος ο κόσμος ήταν φανταστικός και με εμένα και με τον Ολυμπιακό, όταν εργάστηκα εκεί. Εχω αληθινό σεβασμό για τους οπαδούς και των δύο ομάδων και του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Στον Παναθηναϊκό ένιωσα την υποστήριξη και πάντα θα ευχαριστώ τους πάντες εκεί για όσα μου πρόσφεραν. Ηταν μία πολύ ωραία εμπειρία για εμένα. Για πρώτη φορά έφευγα από τη χώρα μου και ήμουν αγχωμένος. Η επιστροφή μου στην Ελλάδα, για τον Ολυμπιακό, μου χάρισε πολύ ωραίες στιγμές. Αλλά και πολύ σημαντικές για τη ζωή μου. Ξεκίνησα την καριέρα μου ως προπονητής εκεί. Βρήκα φίλους και όχι μόνο συνεργάτες… Εφυγα από τον Ολυμπιακό έχοντας πάρα πολλούς φίλους. Τώρα παρακολουθώ και τις δύο ομάδες. Είναι δύσκολο να πω ποια υποστηρίζω περισσότερο, αλλά έχω ζήσει και στις δύο ομάδες πολύ σημαντικές στιγμές».
- Ποια είναι η γνώμη σου για το ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο αλλά και το μπάσκετ είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Πάντα υπάρχει μία ομάδα στο Τσάμπιονς Λίγκ. Οι πολύ μεγάλες ομάδες στην Ευρώπη δεν είναι περισσότερες από έξι… Πολλές φορές οι ελληνικές ομάδες αγγίζουν το δεύτερο υψηλότερο επίπεδο του ποδοσφαίρου. Ομως, η Ελλάδα έχει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα όταν άλλες χώρες δεν επηρεάζονται από τέτοια πράγματα. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός.
Κάθε χρόνο σχεδόν μπορείς να ποντάρεις στις ομάδες που θα βρεθούν στις τέσσερις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Επίσης πρέπει να βελτιωθεί η οργάνωση. Η Ελλάδα οφείλει να πάρει παραδείγματα από το εξωτερικό, να τα εκμεταλλευτεί και να μιμηθεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία: Πρέπει οι ομάδες να επενδύσουν. Κι όχι μόνο για να πάρουν παίκτες, αλλά και στη δημιουργία γηπέδων, στην οργάνωση. Να δουν στην Ελλάδα πως εργάζονται οι κορυφαίες λίγκες στην Ευρώπη και να πάρουν τα καλά πράγματα από αυτές».
- Πόσο λογικό είναι για κάποιον που ζει στο εξωτερικό το γεγονός ότι εδώ και δύο δεκαετίες σχεδόν παίρνει το πρωτάθλημα η ίδια ομάδα;
«Δεν είναι λογικό. Κι αυτό είναι το παράδειγμα που αποδεικνύει ότι το σύστημα δεν είναι καλό για το ελληνικό ποδόσφαιρο και την Εθνική ομάδα. Είχαμε κι εμείς το ίδιο πρόβλημα στην Ισπανία με τη Ρεάλ και την Μπάρτσα. Τουλάχιστον εμείς είχαμε δύο ομάδες που πάλευαν μεταξύ τους, προκαλώντας έστω αυτόν τον ανταγωνισμό. Τα τελευταία χρόνια οι πρόεδροι των υπόλοιπων ομάδων δουλεύουν σκληρά ώστε να μοιράζονται καλύτερα με πιο ισορροπημένο τρόπο τα έσοδα από την τηλεόραση. Οι δύο ομάδες είναι οι σταρ μας… Ολες οι υπόλοιπες προσπαθούν να γίνουν ανταγωνιστικές κι αυτό είναι το πιο σημαντικό διότι έτσι θα έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον το πρωτάθλημα για να το παρακολουθήσει κανείς. Ποιος έχει ενδιαφέρον να πάει στο γήπεδο όταν ξέρει ποια ομάδα θα πάρει το πρωτάθλημα στο τέλος; Δεν ξέρω πως είναι η οργάνωση στην Ελλάδα, πόσα είναι τα έσοδα από την τηλεόραση. Δεν έχω πληροφόρηση για τον τρόπο που είναι δομημένο το ποδόσφαιρο στη χώρα σας. Ξέρω όμως, πως είναι το ισπανικό που κατά τη γνώμη μου είναι ένα από τα καλύτερα στον κόσμο. Μαζί με το αγγλικό και το γερμανικό κι όχι μόνο σε αγωνιστικό επίπεδο, αλλά και οργανωτικό».
- Περίμενες ότι ο Παναθηναϊκός θα έφτανε ποτέ σε αυτό το σημείο;
«Στην Ισπανία είχαμε τα ίδια προβλήματα ακριβώς. Οι διοικήσεις των ομάδων πιέστηκαν πολύ από τις τράπεζες, που εν τέλει δίνουν ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων, και τα ανοίγματα μεγάλωσαν τόσο, ώστε έγιναν μη διαχειρίσιμα. Πολλές ισπανικές ομάδες έφτασαν στο χείλος της καταστροφής. Οπως συμβαίνει και στην Ελλάδα πια. Οι τράπεζες πάντα κερδίζουν κι αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Τα χρέη γίνονται ολοένα και μεγαλύτερα. Πρέπει να μπουν κανόνες για να αποφεύγονται τέτοιες καταστάσεις. Ιστορικές ομάδες με πολλούς οπαδούς αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να εξαφανιστούν, εξαιτίας των διοικήσεων κυρίως. Το πρόβλημα είναι διοικητικό».
- Τι είναι αυτό που πήρες από τον Μίτσελ;
«Προσωπικά διδάσκομαι από τις καταστάσεις, όχι από τα πρόσωπα. Μου αρέσει να μαθαίνω. Από τους πάντες. Είμαι ένας άνθρωπος που έχω συνεχώς ανοιχτά αυτιά για να πιάσω οτιδήποτε μπορεί να μου χρησιμεύσει. Από τότε που ήμουν μικρός αυτό έκανα. Εμαθα πολλά από τον Μίτσελ, αλλά κι από καταστάσεις που έζησα με όλες τις ομάδες μου… Ηταν πολύ όμορφη εμπειρία. Μου έδωσε πολλά εργαλεία και αυτοπεποίθηση για να ξεκινήσω την καριέρα μου ως προπονητής».
- Τι πήγε στραβά με τον Μίτσελ και τον Ολυμπιακό στην Ευρώπη;
«Αυτή είναι η διοργάνωση. Ημασταν πολύ κοντά να αφήσουμε εκτός διοργάνωσης την Μάντσεστερ, αλλά χρειαζόμασταν μεγαλύτερη ακρίβεια στην επιθετική και αμυντική τακτική μας»
- Ο Ολυμπιακός κρίνεις ότι είναι ομάδα υψηλού επιπέδου στην Ευρώπη;
«Ο Ολυμπιακός είναι υψηλού επιπέδου. Δεν έχει πάντα το ίδιο μπάτζετ και δεν έχει ίδιες επιλογές ή ευκαιρίες όπως άλλες ομάδες, που έχουν την δυνατότητα να αποκτούν μεγάλους παίκτες. Αλλά ακόμα και με «μικρά ονόματα» μπορείς να κάνεις μία ομάδα πιο ανταγωνιστική ομάδα, μαχητική, με έξυπνους παίκτες, με τακτική, με ομαδική δουλειά. Ετσι μπορείς να καλύψεις το οικονομικό χάντικαπ και να μειώσεις το οικονομικό χάντικαπ».
- Ποια είναι η γνώμη σου για το ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Οι Ελληνες παίκτες είναι πολύ καλοί. Εχετε κόσμο, έχετε γήπεδα… Εχετε μεγάλες ομάδες την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, τον ΠΑΟ, τον Ολυμπιακός αλλά πρέπει να προσθέσετε περισσότερες ομάδες από το δεύτερο επίπεδο που θα διεκδικήσουν την κορυφή και όλες θα παλεύουν για τον υψηλότερο στόχο. Οι ίδιες τέσσερις ομάδες δεν προκαλούν ενδιαφέρον».
- Από τους παίκτες που είχες στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, ποιον θα ήθελες να έχεις στη Λα Κορούνια;
«Πολλούς. Ημουν τυχερός να δουλέψω με πολλούς καλούς παίκτες. Θυμάμαι έναν και αυτός είναι το πρώτο όνομα που μου έρχεται στο μυαλό. Είναι ο Αντρέας Σάμαρης… Ηταν παίκτης του Πανιώνιου όταν τον βλέπαμε και τον θέλαμε στον Ολυμπιακό. Από την πρώτη στιγμή που τον είδαμε είπαμε ότι τον θέλουμε να είναι μαζί μας. Είναι ο παίκτης που θέλεις να έχεις πάντα στην ομάδα σου. Είναι προσεκτικός, έξυπνος, δουλεύει σκληρά, δίνει πάντα το 100%, έχει ποιότητα, προσέχει τα πάντα, μαθαίνει γρήγορα. Εχει τα πάντα».
Από τον Παναθηναϊκό;
«Κι εκεί είχα πολυ καλούς συμπαίκτες....»
- Δε θυμάσαι κάποιον;
«Θυμάμαι τους πάντες, αλλά θέλω να επιλέξω τον καλύτερο… Εκείνη την εποχή ο Παναθηναϊκός είχε και πολύ καλούς ξένους παίκτες, όπως ο Εκι, ο Ρομέρο, αλλά θέλω να επιλέξω έναν Ελληνα. Επαιξα με τον Τζιώλη που ήταν πολύ καλός παίκτης, όπως και με τον Νίνη, που ήταν άτυχος λόγω τραυματισμών».
Λοιπόν, αν πρέπει να επιλέξω κάποιον αυτός είναι ο Γιάννης Γκούμας. Εχει το πνεύμα. Δεν είναι παίκτης που θα παίξει στο «10», αλλά πάντα θα βρίσκεται στο 8 μέσα στο γήπεδο. Εχει τα πάντα, πάθος, διάθεση, είναι ηγέτης, παλεύει».
- Στην Ελλάδα λένε πολλά για τους διαιτητές. Ποια είναι η γνώμη σου;
«Οι διαιτητές είναι άνθρωποι, όπως όλοι. Δεν είναι πάντα ακριβείς. Κάποιες φορές αποτυγχάνουν. Οπως όλοι οι άνθρωποι. Δεν μπορείς να βλέπουμε τους διαιτητές σαν μηχανές. Κάνουν λάθη. Είναι άνθρωποι. Δεν μπορεί να έχουν πάντα σωστές αποφάσεις. Πρέπει να τους αφήνουμε να κάνουν τη δουλειά τους, ήρεμα. Εχουν τον απόλυτο σεβασμό μου».
Πηγή: sdna.gr
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Δεν διμοσιεύονται σχόλια υβριστικού περιεχομένου. Την αποκλειστική ευθύνη για τα σχόλια την έχουν οι σχολιαστές.