Ανοιχτοί για το κοινό 30 φάροι στις 21 Αυγούστου facebook twitter

ΤΑΙΝΑΡΟ ΛΑΚΩΝΙΑΣΤους φάρους σε 30 περιοχές της επικράτειας ανοίγει για το κοινό το Πολεμικό Ναυτικό, την Κυριακή 21 Αυγούστου με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Φάρων.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν για τη σημασία των φάρων και των υπολοίπων ναυτιλιακών βοηθημάτων στη ναυσιπλοΐα καθώς και για την προσφορά των φαροφυλάκων.
«Ψηλοί ξωμάχοι, στους γκρεμούς τραβερσωμένα κάστρα», όπως τους αποκάλεσε ο Οδυσσέας Ελύτης, οι φάροι της Ελλάδας γοήτευαν διαχρονικά τους περαστικούς. Χτισμένοι ακόμη και 500 χρόνια πριν, δεσπόζουν σε άγρια βράχια και ακριτικές πλαγιές ατενίζοντας την ιστορία να προσπερνά με θέα τη θάλασσα.
Το μυστήριο που εκπέμπει η λευκή αναλαμπή τους στη νύχτα θα λυθεί την Κυριακή, αφού 30 φάροι της χώρας θα παραμείνουν ανοιχτοί για το κοινό από τις 10 το πρωί ως τις 7 το απόγευμα.
Κάποιοι από αυτούς εγκαταλελειμμένοι, άλλοι ακόμη σε λειτουργία, ελκύουν πάντα το ενδιαφέρον. Τα τελευταία χρόνια, άλλωστε, οι άλλοτε κατοικίες των φαροφυλάκων, κυκλικές ή τετράγωνες, πέτρινες, ισόγειες ή διώροφες νοικιάζονται ως παραθεριστικά καταλύματα, λιτά εξοπλισμένα, προσφέροντας μια μοναδική εμπειρία. Και η ζήτηση είναι μεγάλη.
Ποιοι είναι
Οι 30 φάροι που θα υποδεχτούν το κοινό είναι οι: Αγίου Νικολάου Κέας, Ακρωτηρίου Σαντορίνης, Αρκίτσας Φθιώτιδας, Αυλίδας Βοιωτίας, Βασιλίνας Ευβοίας, ο φάρος στο Βρυσάκι Λαυρίου, στο Γερογόμπο Κεφαλονιάς, στο Γουρούνι Σκοπέλου, στο Δρέπανο Αχαΐας, στο Δρέπανο Χανίων, στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, στο Κατάκολο Ηλείας, στο Κερί και στο Σκινάρι Ζακύνθου, στην Κρανάη Γυθείου, στη Λάκκα Παξών, στο Μεγάλο Εμβολο της Θεσσαλονίκης, στο Μελαγκάβι Λουτρακίου, στην Πλάκα Λήμνου, στο Σουσάκι Κορινθίας, στο Σπαθί Σερίφου, στην Ψαρομύτα Φωκίδας, στο Κοκκινόπουλο Ψαρών, στην Αλεξανδρούπολη, στη Θεσσαλονίκη, στο Ταίναρο, στα Κόπραινα Αρτας, στην Κακή Κεφαλή Χαλκίδας, στη Μονεμβασιά και στην Ντάνα Πόρου.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ
Ανεβαίνεις 98 σκαλοπάτια έως την κορυφή
Η Γαλλική Εταιρεία Φάρων και Φανών της Μεσογείου ήταν εκείνη που ανέλαβε ύστερα από συμφωνία με την τότε τουρκική κυβέρνηση την κατασκευή ενός φάρου στο νεοσύστατο λιμάνι της πόλης. Ο φάρος εγκαινιάστηκε το 1880 λειτουργώντας με ασετιλίνη. Εχει φωτιστική φωτοβολία 24 ναυτικών μιλίων και λειτουργεί ακόμη έχοντας υποστεί πολλές μετατροπές. Για να φτάσει κάποιος στην κορυφή του θα πρέπει να ανέβει 98 σκαλοπάτια.
ΚΡΑΝΑΗ ΓΥΘΕΙΟΥ
Πέτρινος γίγαντας 157 ετών
Είναι ένας οκταγωνικός πέτρινος πύργος που στολίζει την περιοχή επί 157 ολόκληρα χρόνια. Αυτός ο φάρος, ύψους 16 μέτρων, βρίσκεται σε απόσταση 500 μέτρων από το λιμάνι του Γυθείου και έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Λειτουργούσε μέχρι το 2002 με ασετιλίνη. Τη χρονιά εκείνη αυτοματοποιήθηκε με ηλιακή ενέργεια ενώ το 2004 ηλεκτροδοτήθηκε και λειτουργεί ως επιτηρούμενος.
ΜΕΛΑΓΚΑΒΙ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ
Ο «οδηγός» της διώρυγας της Κορίνθου
Ονομάζεται και Φάρος Ηραίον λόγω του αρχαίου ναού της Ηρας που βρίσκεται κοντά του. Κατασκευάστηκε το 1897 και κατευθύνει τα πλοία που κινούνται προς το λιμάνι και τη διώρυγα της Κορίνθου. Η συνολική καλυπτόμενη επιφάνειά του αγγίζει τα 140 τ.μ. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε σβηστός, ενώ το 1982 ηλεκτροδοτήθηκε και λειτούργησε ως επιτηρούμενος ηλεκτρικός.
ΒΑΣΙΛΙΝΑ ΕΥΒΟΙΑΣ
Με αποθήκη, φούρνο και τρία δωμάτια
Απέχει 15 χιλιόμετρα από το κοντινότερο χωριό που είναι ο Αγιος Γεώργιος. Κατασκευάστηκε το 1892 και αποτελείται από τρία δωμάτια. Διαθέτει φούρνο και αποθήκη. Εκλεισε κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και επαναλειτούργησε το 1945 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1982 ηλεκτροδοτήθηκε, το 1991 έγινε πλήρης αυτοματοποίησή του και το 2004 υπέστη γενική επισκευή. Είναι χαρακτηρισμένος νεότερο μνημείο.
ΣΚΙΝΑΡΙ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
Οταν οι ναζί τον άφησαν τυφλό...
Ετοιμάζεται να συμπληρώσει 120 χρόνια ζωής. Ο λιθόκτιστος φάρος στο Σκινάρι της Ζακύνθου δεσπόζει σε έναν έρημο βράχο με άγρια βλάστηση και την πιο κοντινή παραλία να βρίσκεται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου εκλάπησαν τα φωτιστικά μηχανήματα και ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Το 1945 επαναλειτούργησε με πετρέλαιο μέχρι το 1980 που ηλεκτροδοτήθηκε και λειτούργησε ως επιτηρούμενος ηλεκτρικός.
ΤΑΙΝΑΡΟ ΛΑΚΩΝΙΑΣ
Προστάτης πλοίων από το 1887
Ο φάρος στο Ακρωτήρι Ταίναρο, φρουρός του νοτιότερου άκρου της ηπειρωτικής Ελλάδας, χτίστηκε από Γάλλους το 1882 και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1887. Ο τετράγωνος πύργος του, ύψους 16 μέτρων, στέφεται από διώροφο μεταλλικό κλωβό που περιλαμβάνει τον φωτιστικό μηχανισμό και το περιστροφικό διοπτρικό. Ανακαινίστηκε το 1930, έπαψε να λειτουργεί κατά τη διάρκεια της Κατοχής και το 1950, ύστερα από νέα ανακαίνιση, φιλοξενούσε τρεις φαροφύλακες.
ΣΠΑΘΙ ΣΕΡΙΦΟΥ
Σε μια δύσβατη περιοχή, προσπελάσιμη μόνο με τζιπ 4x4, υψώνεται επιβλητικός ο φάρος της Σερίφου. Υπάγεται στην κατηγορία περί προστασίας Αρχαιοτήτων και πρωτολειτούργησε το 1901 με τη χρήση πετρελαίου. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός και επαναλειτούργησε το 1945. Το 1988 ηλεκτροδοτήθηκε.
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΕΑΣ
Ενοικιάζεται ως παραθεριστική κατοικία
Σε μια περιοχή δύσβατη και βραχώδη βρίσκεται ο περίφημος Φάρος του Αγίου Νικολάου στην Τζιά. Για να τον προσεγγίσει κάποιος χρειάζεται να διανύσει άσφαλτο 3,5 χιλιομέτρων από το λιμάνι, έπειτα χωματόδρομο 100 μέτρων και στη συνέχεια να κάνει πεζοπορία 500 μέτρων σε βατό μονοπάτι. Πρωτολειτούργησε το 1860 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε σβηστός, ενώ επαναλειτούργησε το 1945. Το 1986 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε και σήμερα ενοικιάζεται ως εξοχική κατοικία.
ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ
Με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας
Στο ισόγειό του βρίσκεται η οικία των φαροφυλάκων που χτίστηκε το 1892. Επάνω της στέκεται ένας πέτρινος πύργος ύψους 10 μέτρων που ατενίζει μερικά από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα του νησιού. Χαρακτηρισμένος ως νεότερο μνημείο προστατεύεται από την υπηρεσία Αρχαιολογίας παρότι είναι ακόμη εν λειτουργία. Το 1983 εγκαταλείφθηκε το πετρέλαιο και ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε. Λειτούργησε ως επιτηρούμενος ηλεκτρικός μέχρι το 1988, οπότε και έγινε πλήρης αυτοματοποίησή του με νέο σύγχρονο μηχάνημα που λειτουργεί μέχρι σήμερα.
ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟ ΨΑΡΩΝ
«Ανυπότακτος» και στον τουρκικό ζυγό
Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1909, όταν η περιοχή ήταν υπό την κατοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εντάχθηκε στο Ελληνικό Φαρικό Δίκτυο το 1913. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε σβηστός και στο πλαίσιο ανασυγκρότησης του Δικτύου επαναλειτούργησε το 1945 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1984 τα μηχανήματα πετρελαίου αντικαταστάθηκαν, ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε και λειτούργησε ως αυτόματος ηλεκτρικός. Το κτίριο αποκαταστάθηκε πλήρως το 2014.
Ο ΦΑΡΟΣ ΔΟΥΚΑΤΟ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ - Ο λαβωμένος φρουρός του Ιονίου
Ο «λαβωμένος» από τα 6,1 Ρίχτερ φάρος Δουκάτο στη Λευκάδα, με τις εξαιρετικές τοιχογραφίες στο εσωτερικό του, αποκαλύπτεται. Στη νοτιοδυτική άκρη της εσχατιάς του νησιού, ο φάρος Δουκάτο στέκει ακοίμητος φρουρός του Ιονίου πελάγους, για να οδηγεί τα πλοία και να θυμίζει ιστορίες από την προϊστορία και τη μυθολογία.
Στο εσωτερικό του υπάρχουν εντυπωσιακές τοιχογραφίες ανώνυμων δημιουργών, που ξεδιπλώνουν αυτούς τους μύθους και δείχνουν πώς ήταν η μοναχική, αλλά ενδιαφέρουσα, ζωή των κατά καιρούς φαροφυλάκων. Είναι αυτές οι «λαβωματιές» που του άφησε ο περσινός σεισμός που δεν επιτρέπουν τον φάρο Δουκάτο να είναι μεταξύ των 30 φάρων σε όλη τη χώρα που ανοίγει το Πολεμικό Ναυτικό, με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Φάρων.
Ωστόσο, είναι από τους πιο όμορφους φάρους, τόσο ως κτίσμα όσο κυρίως ως προς τη θέα, που κόβει την ανάσα με τις απόκρημνες πλαγιές της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης απέναντι, τον αναπάντεχα καταπράσινο κόλπο της Βασιλικής, αλλά και τα ονειρικά ηλιοβασιλέματα, όταν ο ήλιος «βουτά» στη φουρτουνιασμένη θάλασσα του Ιονίου.
Ο φάρος Δουκάτο κατασκευάστηκε το 1890, το ύψος του πύργου του είναι 14 μέτρα και το εστιακό του ύψος 70 μέτρα. Είναι χτισμένος πάνω σε ιερό του Απόλλωνα -από το οποίο ωστόσο δεν σώζεται τίποτα- και το ακρωτήρι της Λευκάτας (από το οποίο λέγεται ότι πήρε το όνομά της η Λευκάδα), είναι ένας από τους πιο γνωστούς βράχους της αρχαιότητας, πιθανότατα η ομηρική «Λευκάς Πέτρη» με τα άσπρα βράχια.
Κατά την αρχαιότητα (γύρω στο 1200 π.Χ.) γίνονταν στο σημείο ανθρωποθυσίες για να εξευμενίσουν τους θεούς και το πνεύμα της Τρικυμίας και αργότερα (στο 400 π.Χ.) τα θύματα ήταν κατάδικοι, που πριν πέσουν στη θάλασσα έδεναν στο σώμα τους φτερά για να είναι ομαλή η προσγείωση και, αν σώζονταν, κέρδιζαν την ελευθερία τους.
Η Σαπφώ και η Αφροδίτη
Ο μύθος ωστόσο που συνδέεται με τον φάρο Δουκάτο είναι αυτός της Σαπφούς, που απελπισμένη για τον δίχως ανταπόκριση έρωτα του γέρου και κακομούτσουνου λεμβούχου Φάωνα, τον οποίο η Αφροδίτη μεταμόρφωσε σε έναν πανέμορφο εραστή, έπεσε από τον βράχο στη θάλασσα. Ο μύθος, με πρωταγωνίστρια τη μεγάλη λυρική ποιήτρια του 6ου π.Χ. Σαπφώ, αναφέρεται στο θεατρικό έργο του Μένανδρου «Λευκαδία», το οποίο διάσωσε ο Στράβωνας, έφτασε έως τις μέρες μας, γι' αυτό και οι ντόπιοι ονομάζουν το ακρωτήριο Κάβο της Κυράς.
Ολόκληρη η ιστορία των φάρων χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ο πρώτος γνωστός φάρος είναι αυτός της Αλεξάνδρειας, που κατασκευάστηκε το 280 π.Χ., επί εποχής Πτολεμαίου του Φιλάδελφου από τον αρχιτέκτονα Σώστρατο του Δεξιφάνους, με καταγωγή από την Κνίδο της Καρίας. Είχε ύψους 157 μέτρα και σταμάτησε να λειτουργεί το 1303 μ.Χ. όταν ένας ισχυρός σεισμός -μεγέθους 8 Ρίχτερ, σύμφωνα με τις πηγές- έπληξε την περιοχή. Σταδιακά άρχισε η κατάρρευσή του και το 1349 ισοπεδώθηκε.
Στο ελληνικό Αρχιπέλαγος φάροι ανάβουν από τον 15ο αιώνα, με παλαιότερους αυτούς της Χίου (1420), του Ρεθύμνου (1651), της Μυτιλήνης (1782), ενώ το οργανωμένο φαρικό σύστημα του Ιονίου ξεκίνησε τον 19ο αιώνα, όταν τα νησιά τελούσαν υπό αγγλική διοίκηση.
Σύμφωνα με τον Παναγιώτη Χιώτη, μηχανολόγο μηχανικό, προϊστάμενο Ναυτικών Δημοσίων Εργων των Φάρων της Υπηρεσίας Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού, σήμερα βρίσκονται σε λειτουργία 1.535 πυρσοί στο ελληνικό φαρικό δίκτυο και υπάρχουν 141 πέτρινοι φάροι, καθένας από τους οποίους έχει τη δική του ομορφιά και κουβαλά τους δικούς του μύθους. Οι 58 παραδοσιακοί φάροι και φανοί είναι επανδρωμένοι ή επιτηρούμενοι από φαροφύλακες, που υπηρετούν στο Πολεμικό Ναυτικό, ενώ οι υπόλοιποι βρίσκονται σε κακή κατάσταση.
Το Εργαστήριο Δομικών Υλικών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, με διευθύντρια την Kαθηγήτρια, Ιωάννα Παπαγιάννη, έχει αναλάβει τη συντήρηση και την αποκατάσταση πέτρινων φάρων και οι επιστήμονες έχουν κάνει σημαντική δουλειά προς αυτή την κατεύθυνση. «Οι φάροι είναι σηματοδότες της πλωτής πολιτείας. Κουβαλούν πολλά μηνύματα και μεταφέρουν άλλα τόσα, στέλνοντας φως στον σκοτεινό κόσμο της θάλασσας», δηλώνει στο «Εθνος» η κ. Παπαγιάννη.

Πηγή: amna.gr, ethnos.gr

Πηγή: www.boro.gr |  Tο διαβάσαμε εδώ

loading...