Για περισσότερες από δύο δεκαετίες, o καθηγητής επικεντρώθηκε σε μελέτες που
σχετίζονται με τα άτομα που πάσχουν από καρκίνο και τελικά κατέληξε σε ένα συγκλονιστικό συμπέρασμα. Φαίνεται ότι η βιομηχανία του καρκίνου έχει μόνο ένα στόχο – περισσότερα κέρδη.
Μεγάλες φαρμακευτικές, γιατροί, εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης και άλλοι συμμετέχοντες σε αυτό το μερίδιο της βιομηχανίας, κερδίζουν κάθε φορά που κάποιος ασθενής υποβάλλεται σε κάποια θεραπεία κατά του καρκίνου.
Αυτή η θεραπεία περιλαμβάνει χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες ή αφαίρεση ορισμένων τμημάτων του σώματος και σε πολλές περιπτώσεις, η θεραπεία περιλαμβάνει όλες τις ανωτέρω μεθόδους.
Αν ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στα στατιστικά στοιχεία, θα δούμε ότι η χημειοθεραπεία είναι αναποτελεσματική όταν πρόκειται για τη θεραπεία του καρκίνου και για κάποιο λόγο οι επιστήμονες αγνοούν κάτι τέτοιο ή αποφεύγουν να δουν κατάματα αυτό το γεγονός.
Σύμφωνα με τον Δρ. Hardin B. Jones, ο οποίος κάποτε εργαζόταν ως καθηγητής ιατρικής και φυσιολογίας στο περίφημο Berkeley College, η χημειοθεραπεία είναι αναποτελεσματική και πέρασε πάνω από 20 χρόνια της ζωής του μελετώντας τα αποτελέσματα αυτής της θεραπείας σε ασθενείς με καρκίνο και αναλύοντας το προσδόκιμο ζωής τους.
Ο Δρ. Jones λέει ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων που πάσχουν από καρκίνο εκτίθενται σε χημειοθεραπείες και χάνουν τη ζωή τους με τον πιο επίπονο τρόπο. Επιπλέον, δίνει έμφαση στο γεγονός ότι οι ασθενείς με καρκίνο οι οποίοι κάνουν χημειοθεραπείες, κατά πάσα πιθανότητα θα πεθάνουν πιο γρήγορα και με μεγαλύτερο πόνο σε σύγκριση με τους ασθενείς που έχουν επιλέξει κάποια άλλη ή καμία θεραπεία.
Η έρευνα, η οποία είχε μεγάλη διάρκεια, τον βοήθησε να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα: στο ότι η συμβατική θεραπεία του καρκίνου μειώνει το προσδόκιμο ζωής και επιταχύνει τη φθορά του οργανισμού. Ακόμη χειρότερο είναι το ότι η βιομηχανία του καρκίνου έχει πλήρη επίγνωση αυτού του γεγονότος, αλλά δυστυχώς, είναι μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων και γι’ αυτό το λόγο κάτι τέτοιο αποτελεί ψιλά γράμματα.
Ο Δρ. Jones λέει ότι οι ασθενείς οι οποίοι δεν κάνουν χημειοθεραπείες ζουν περίπου 12 χρόνια περισσότερο (κατά μέσο όρο) σε σύγκριση με εκείνους που ακολουθούν αυτή τη θεραπεία. Η μελέτη του κυκλοφόρησε στο περιοδικό New York Academy of Sciences. Όσοι πίστευαν ότι η χημειοθεραπεία είναι η καλύτερη επιλογή συνήθως πεθαίνουν τρία χρόνια μετά από τη διάγνωση και υπάρχουν πολλοί ασθενείς που πεθαίνουν ακόμη και μετά από ένα ή δύο μήνες.
Οι ασθενείς με καρκίνο του μαστού που δεν κάνουν χημειοθεραπείες καταφέρνουν να ζουν τέσσερις φορές περισσότερο σε σύγκριση με αυτούς που κάνουν. Αυτό αποτελεί γεγονός και ίσως να μην έχετε ακούσει ποτέ γι’ αυτό. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης πολλές φορές καλύπτουν τέτοιες ειδήσεις γιατί πιθανόν να έχουν κάποια σχέση με τη βιομηχανία του καρκίνου.
Μια άλλη επιστημονική μελέτη του American Medical Association Journal, από το 1979, επεσήμανε ότι η πλειοψηφία των δημοφιλών τεχνικών για τη θεραπεία και τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού (οι περισσότερες εξ’ αυτών χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα), δεν είχαν θετικά αποτελέσματα στους περισσότερους ασθενείς.
Επιπλέον, δύο άλλες μελέτες από την περίοδο κατά την οποία η επιρροή των μεγάλων φαρμακευτικών βιομηχανιών δεν ήταν τόσο μεγάλη, ενός Βρετανού και ενός από το Ισραήλ πριν από 35 περίπου χρόνια, είχαν το ίδιο συμπέρασμα. Η μελέτη του πρώτου που δημοσιεύτηκε στο Lancet έδειξε ότι παρά το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι ασθενείς είχαν υποβληθεί σε χημειοθεραπείες, το ποσοστό επιβίωσης των ασθενών με καρκίνο του μαστού δεν μειώθηκε κατά τα τελευταία 10 χρόνια.
Αυτό που η βιομηχανία του καρκίνου δεν θέλει να γνωρίζουμε είναι ότι οι ασθενείς με καρκίνο πεθαίνουν από τη θεραπεία (κυρίως από τις χημειοθεραπείες) και όχι από τις επιδράσεις του καρκίνου. Η χημειοθεραπεία είναι μια ειδική θεραπεία που εστιάζει στην εξάλειψη των υγιών κυττάρων, προκειμένου να προληφθεί η εξάπλωση του καρκίνου, και μετά από αυτό επικεντρώνεται στα καρκινικά κύτταρα.
Η πλειοψηφία των ασθενών που έχουν πεθάνει εξαιτίας αυτής της ασθένειας είναι οι ασθενείς που πέθαναν από υποσιτισμό. Τα καρκινικά κύτταρα που πλήττονται απορροφούν όλες τις θρεπτικές ουσίες από το σώμα μας και μπλοκάρουν το έργο του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Μετά από λίγο καιρό, το σύστημα είναι τόσο αδύναμο που δεν μπορεί να αμυνθεί από την κάθε απειλή.
Σύμφωνα με τον MD UCSF Allen Levin, η σύγχρονη ιατρική έχει ήδη την θεραπεία και όλα τα γεγονότα που σχετίζονται με τον καρκίνο κρύβονται από το κοινό. Ο λόγος είναι απλός – μια θεραπεία κοστίζει έως και ένα εκατομμύριο δολάρια. Η χημειοθεραπεία δεν μπορεί να εξαλείψει τον καρκίνο του παχέος εντέρου, τον καρκίνο του μαστού ή τον καρκίνο του πνεύμονα. Υπάρχουν αποδείξεις γι’ αυτό, αλλά οι επαγγελματίες του τομέα της υγείας εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τις χημειοθεραπείες.
Ο Δρ. Ulrich Abel, ένας διάσημος Γερμανός επιδημιολόγος, έχει πραγματοποιήσει ενδελεχή έρευνα και ανάλυση όλων των δημοφιλών μελετών απ’ όλο τον κόσμο που σχετίζονται με τις χημειοθεραπείες. Τα συμπεράσματα που διαθέτει είναι εκπληκτικά. Ο Δρ. Ulrich Abel έχει δημοσιεύσει, επίσης, ένα βιβλίο με τίτλο “Doctor In The House.”
Στατιστικά
σχετίζονται με τα άτομα που πάσχουν από καρκίνο και τελικά κατέληξε σε ένα συγκλονιστικό συμπέρασμα. Φαίνεται ότι η βιομηχανία του καρκίνου έχει μόνο ένα στόχο – περισσότερα κέρδη.
Μεγάλες φαρμακευτικές, γιατροί, εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης και άλλοι συμμετέχοντες σε αυτό το μερίδιο της βιομηχανίας, κερδίζουν κάθε φορά που κάποιος ασθενής υποβάλλεται σε κάποια θεραπεία κατά του καρκίνου.
Αυτή η θεραπεία περιλαμβάνει χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες ή αφαίρεση ορισμένων τμημάτων του σώματος και σε πολλές περιπτώσεις, η θεραπεία περιλαμβάνει όλες τις ανωτέρω μεθόδους.
Αν ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στα στατιστικά στοιχεία, θα δούμε ότι η χημειοθεραπεία είναι αναποτελεσματική όταν πρόκειται για τη θεραπεία του καρκίνου και για κάποιο λόγο οι επιστήμονες αγνοούν κάτι τέτοιο ή αποφεύγουν να δουν κατάματα αυτό το γεγονός.
Σύμφωνα με τον Δρ. Hardin B. Jones, ο οποίος κάποτε εργαζόταν ως καθηγητής ιατρικής και φυσιολογίας στο περίφημο Berkeley College, η χημειοθεραπεία είναι αναποτελεσματική και πέρασε πάνω από 20 χρόνια της ζωής του μελετώντας τα αποτελέσματα αυτής της θεραπείας σε ασθενείς με καρκίνο και αναλύοντας το προσδόκιμο ζωής τους.
Ο Δρ. Jones λέει ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων που πάσχουν από καρκίνο εκτίθενται σε χημειοθεραπείες και χάνουν τη ζωή τους με τον πιο επίπονο τρόπο. Επιπλέον, δίνει έμφαση στο γεγονός ότι οι ασθενείς με καρκίνο οι οποίοι κάνουν χημειοθεραπείες, κατά πάσα πιθανότητα θα πεθάνουν πιο γρήγορα και με μεγαλύτερο πόνο σε σύγκριση με τους ασθενείς που έχουν επιλέξει κάποια άλλη ή καμία θεραπεία.
Η έρευνα, η οποία είχε μεγάλη διάρκεια, τον βοήθησε να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα: στο ότι η συμβατική θεραπεία του καρκίνου μειώνει το προσδόκιμο ζωής και επιταχύνει τη φθορά του οργανισμού. Ακόμη χειρότερο είναι το ότι η βιομηχανία του καρκίνου έχει πλήρη επίγνωση αυτού του γεγονότος, αλλά δυστυχώς, είναι μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων και γι’ αυτό το λόγο κάτι τέτοιο αποτελεί ψιλά γράμματα.
Ο Δρ. Jones λέει ότι οι ασθενείς οι οποίοι δεν κάνουν χημειοθεραπείες ζουν περίπου 12 χρόνια περισσότερο (κατά μέσο όρο) σε σύγκριση με εκείνους που ακολουθούν αυτή τη θεραπεία. Η μελέτη του κυκλοφόρησε στο περιοδικό New York Academy of Sciences. Όσοι πίστευαν ότι η χημειοθεραπεία είναι η καλύτερη επιλογή συνήθως πεθαίνουν τρία χρόνια μετά από τη διάγνωση και υπάρχουν πολλοί ασθενείς που πεθαίνουν ακόμη και μετά από ένα ή δύο μήνες.
Οι ασθενείς με καρκίνο του μαστού που δεν κάνουν χημειοθεραπείες καταφέρνουν να ζουν τέσσερις φορές περισσότερο σε σύγκριση με αυτούς που κάνουν. Αυτό αποτελεί γεγονός και ίσως να μην έχετε ακούσει ποτέ γι’ αυτό. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης πολλές φορές καλύπτουν τέτοιες ειδήσεις γιατί πιθανόν να έχουν κάποια σχέση με τη βιομηχανία του καρκίνου.
Μια άλλη επιστημονική μελέτη του American Medical Association Journal, από το 1979, επεσήμανε ότι η πλειοψηφία των δημοφιλών τεχνικών για τη θεραπεία και τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού (οι περισσότερες εξ’ αυτών χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα), δεν είχαν θετικά αποτελέσματα στους περισσότερους ασθενείς.
Επιπλέον, δύο άλλες μελέτες από την περίοδο κατά την οποία η επιρροή των μεγάλων φαρμακευτικών βιομηχανιών δεν ήταν τόσο μεγάλη, ενός Βρετανού και ενός από το Ισραήλ πριν από 35 περίπου χρόνια, είχαν το ίδιο συμπέρασμα. Η μελέτη του πρώτου που δημοσιεύτηκε στο Lancet έδειξε ότι παρά το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι ασθενείς είχαν υποβληθεί σε χημειοθεραπείες, το ποσοστό επιβίωσης των ασθενών με καρκίνο του μαστού δεν μειώθηκε κατά τα τελευταία 10 χρόνια.
Αυτό που η βιομηχανία του καρκίνου δεν θέλει να γνωρίζουμε είναι ότι οι ασθενείς με καρκίνο πεθαίνουν από τη θεραπεία (κυρίως από τις χημειοθεραπείες) και όχι από τις επιδράσεις του καρκίνου. Η χημειοθεραπεία είναι μια ειδική θεραπεία που εστιάζει στην εξάλειψη των υγιών κυττάρων, προκειμένου να προληφθεί η εξάπλωση του καρκίνου, και μετά από αυτό επικεντρώνεται στα καρκινικά κύτταρα.
Η πλειοψηφία των ασθενών που έχουν πεθάνει εξαιτίας αυτής της ασθένειας είναι οι ασθενείς που πέθαναν από υποσιτισμό. Τα καρκινικά κύτταρα που πλήττονται απορροφούν όλες τις θρεπτικές ουσίες από το σώμα μας και μπλοκάρουν το έργο του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Μετά από λίγο καιρό, το σύστημα είναι τόσο αδύναμο που δεν μπορεί να αμυνθεί από την κάθε απειλή.
Σύμφωνα με τον MD UCSF Allen Levin, η σύγχρονη ιατρική έχει ήδη την θεραπεία και όλα τα γεγονότα που σχετίζονται με τον καρκίνο κρύβονται από το κοινό. Ο λόγος είναι απλός – μια θεραπεία κοστίζει έως και ένα εκατομμύριο δολάρια. Η χημειοθεραπεία δεν μπορεί να εξαλείψει τον καρκίνο του παχέος εντέρου, τον καρκίνο του μαστού ή τον καρκίνο του πνεύμονα. Υπάρχουν αποδείξεις γι’ αυτό, αλλά οι επαγγελματίες του τομέα της υγείας εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τις χημειοθεραπείες.
Ο Δρ. Ulrich Abel, ένας διάσημος Γερμανός επιδημιολόγος, έχει πραγματοποιήσει ενδελεχή έρευνα και ανάλυση όλων των δημοφιλών μελετών απ’ όλο τον κόσμο που σχετίζονται με τις χημειοθεραπείες. Τα συμπεράσματα που διαθέτει είναι εκπληκτικά. Ο Δρ. Ulrich Abel έχει δημοσιεύσει, επίσης, ένα βιβλίο με τίτλο “Doctor In The House.”
Στατιστικά
- Υπήρξαν 1.685.210 νέες περιπτώσεις καρκίνου στις ΗΠΑ και 595.690 θάνατοι.
- Το 2016, οι πιο διαδεδομένοι τύποι καρκίνου ήταν ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος του προστάτη, ο καρκίνος του πνεύμονα, του παχέος εντέρου και του θυρεοειδούς, το μελάνωμα του δέρματος, ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης, η λευχαιμία, ο καρκίνος της νεφρικής πυέλου, ο καρκίνος του παγκρέατος και ο καρκίνος του ενδομητρίου.
- Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία από το 2008 έως το 2012, η συχνότητα καρκίνου είναι 454,8 στις 100.000 κάθε χρόνο.
- Οι στατιστικές από το 2008 έως το 2012 δείχνουν ότι η θνησιμότητα από καρκίνο είναι 171,2 στις 100.000, και είναι υψηλότερη στους άνδρες απ’ ό,τι στις γυναίκες.
- Με βάση τα στατιστικά αυτά στοιχεία, η θνησιμότητα του καρκίνου είναι χαμηλότερη στις Πολυνήσιες γυναίκες με 91,2 στους 100.000, και υψηλότερη στους Αφροαμερικανούς άνδρες με 261,5 στους 100.000 θανάτους.
- Η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία αναφέρει ότι ο αριθμός των επιζώντων του καρκίνου στις Ηνωμένες Πολιτείες αναμένεται να αυξηθεί από 14,5 εκατομμύρια το 2014, στα 19 εκατομμύρια μέχρι το 2024. Εκτιμάται ότι περίπου το 39,6 τοις εκατό των ανθρώπων θα διαγνωστεί με αυτήν την θανάσιμη ασθένεια σε κάποιο σημείο κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
- Υπήρχαν 15.780 νέα κρούσματα καρκίνου το 2014 σε παιδιά και εφήβους.
- Το 2010, οι εθνικές δαπάνες των ΗΠΑ για τη θεραπεία του καρκίνου ήταν 125 δις δολάρια και αναμένεται να αυξηθεί μέχρι και 156 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2020.
Πηγή: https://ift.tt/2camdcI
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Δεν διμοσιεύονται σχόλια υβριστικού περιεχομένου. Την αποκλειστική ευθύνη για τα σχόλια την έχουν οι σχολιαστές.