ψυχολογική ενέργεια που μπορεί να εμποτίζεται από το αίσθημα του θυμού μπορεί να έχει εξαφανιστεί από το οπτικό πεδίο, εντούτοις δεν έχει πάψει να υπάρχει. Είναι υπαρκτή, μολονότι που προς στιγμή είναι απροσπέλαστη στην συνείδηση.
Όταν ο θυμός θάβεται, η ανάγκη να εξωτερικευτεί εκφράζεται με πολλούς τρόπους. Ορισμένες φορές ο θυμός μεταμορφώνεται σε κάποιο άλλο συναίσθημα. Μπορεί να εμφανιστεί με την μορφή φόβου, ενοχής, πικρίας, ακόμα και κατάθλιψης. Αν για παράδειγμα, έχω διδαχθεί από το περιβάλλον μου ότι ο θυμός δημιουργεί καβγάδες, αξιωματικά δέχομαι ότι θα πρέπει να τον εξοστρακίσω. Έτσι, ενδέχεται να εκφράσω τον θυμό μου ενοχοποιώντας τους άλλους, ή ακόμα και κατηγορώντας τον εαυτό μου. Ο σπόρος της ενοχής ήδη έχει αρχίσει να καλλιεργείται μέσα μου.
Ο θυμός μπορεί να βρει διέξοδο είτε στην αυτοτιμωρία, είτε στην κακοποίηση των άλλων. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, όποιο προσωπείο και να φορεθεί, αυτός θα εξωτερικευτεί. Η αυτοτιμωρία εκδηλώνεται όταν κάνω στον εαυτό μου αυτό που θα ήθελα να κάνω σε κάποιον άλλον. Η αυτοκτονία (είναι η υπέρτατη μορφή αυτοτιμωρίας) και συχνά έχει ως κίνητρο τον θυμό. Είναι ο θυμός που στρέφεται προς τα μέσα.
Η ανθρωποκτονία από την άλλη…
είναι η υπέρτατη πράξη θυμού που στρέφεται προς τα έξω. Ο άνθρωπος που είναι θυμωμένος δεν βλάπτει μόνο τον εαυτό του, αλλά και όποιον τύχει να βρίσκεται κοντά στην ζώνη εκτόνωσης του θυμού του.
Υπάρχει μία άρρηκτη σχέση ανάμεσα στον τρόπο με τον οποίο νιώθουμε ή δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να νιώσει, και στον τρόπο με τον οποίο νιώθουμε σωματικά. Ο θυμός και ο πόνος που προσπερνώνται, μπορούν να εκδηλωθούν ως «σωματική στενοχώρια» με την μορφή πόνου ή ως «σωματικός θυμός», με την μορφή ποικίλων μολύνσεων και ασθενειών.
Ο θυμός εξακολουθεί να έχει δυναμική, ακόμα και αν κάνουμε σαν να μην υπάρχει. Η ενέργειά του αν δεν εκφραστεί με υγιή τρόπο, εξωτερικεύεται με πλάγιους τρόπους κατακερματίζοντας το πρόσωπο που τον βιώνει.
Διαβάστε περισσότερα στο kontasou.gr
Πηγή
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Δεν διμοσιεύονται σχόλια υβριστικού περιεχομένου. Την αποκλειστική ευθύνη για τα σχόλια την έχουν οι σχολιαστές.