Τα χαμόγελα στα πρόσωπα των αγαπημένων ανθρώπων του Κωνσταντίνου Αγγελίδη έχουν
επιστρέψει, αφού ο παρουσιαστής δίνει γενναία μάχη τους τελευταίους 4 μήνες για να μπορέσει να σταθεί και πάλι στα πόδια του.
Ο παρουσιαστής νοσηλευόταν στη ΜΕΘ του Ασκληπιείου της Βούλας έπειτα από ένα πολύ σοβαρό τροχαίο που είχε με την μηχανή του, την παραμονή των Χριστουγέννων.
Η σύζυγός του, Εβελίνα Βαρσάμη, η οποία όλο αυτό το διάστημα βρίσκεται στο πλευρό του χαίρεται με την εξέλιξη της υγείας του.
Μάλιστα, συγκίνησε και με το μήνυμα που ανήρτησε στα social media δημοσιεύοντας στον προσωπικό της λογαριασμό απόσπασμα από Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη.
«Έτσι μιλώ για σένα και για μένα
Πάντα εσύ τ’ αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό
πλεούμενο.
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά.
Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά.
Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες
Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει …
Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά
που μεγαλώνει.
Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ.
Πάντα εσύ τό νόμισμα καί εγώ η λατρεία που το
εξαργυρώνει.
Που πια δεν έχω τίποτε άλλο…
Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα…
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου.
Να μυρίζω από σένα και ν’ αγριεύουν οι άνθρωποι.
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ’ αλλού φερμένο
Δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ ακούς …
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα.
Πουθενά δεν πάω, μ’ ακούς…
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί…»
Από το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη
επιστρέψει, αφού ο παρουσιαστής δίνει γενναία μάχη τους τελευταίους 4 μήνες για να μπορέσει να σταθεί και πάλι στα πόδια του.
Ο παρουσιαστής νοσηλευόταν στη ΜΕΘ του Ασκληπιείου της Βούλας έπειτα από ένα πολύ σοβαρό τροχαίο που είχε με την μηχανή του, την παραμονή των Χριστουγέννων.
Η σύζυγός του, Εβελίνα Βαρσάμη, η οποία όλο αυτό το διάστημα βρίσκεται στο πλευρό του χαίρεται με την εξέλιξη της υγείας του.
Μάλιστα, συγκίνησε και με το μήνυμα που ανήρτησε στα social media δημοσιεύοντας στον προσωπικό της λογαριασμό απόσπασμα από Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη.
«Έτσι μιλώ για σένα και για μένα
Πάντα εσύ τ’ αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό
πλεούμενο.
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά.
Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά.
Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες
Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει …
Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά
που μεγαλώνει.
Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ.
Πάντα εσύ τό νόμισμα καί εγώ η λατρεία που το
εξαργυρώνει.
Που πια δεν έχω τίποτε άλλο…
Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα…
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου.
Να μυρίζω από σένα και ν’ αγριεύουν οι άνθρωποι.
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ’ αλλού φερμένο
Δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ ακούς …
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα.
Πουθενά δεν πάω, μ’ ακούς…
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί…»
Από το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη
Πηγή: https://ift.tt/2camdcI
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Δεν διμοσιεύονται σχόλια υβριστικού περιεχομένου. Την αποκλειστική ευθύνη για τα σχόλια την έχουν οι σχολιαστές.