ανάπηρο. Το μόνο που ένιωθε ήταν απελπισία, ενώ το διαδίκτυο έγινε η μόνη σύνδεσή του με τον έξω κόσμο. Όμως, βρήκε την αγάπη της ζωής του στο ίντερνετ, 3000 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του.
Ο Grigory Prutov γεννήθηκε φαινομενικά υγιής, στο Βλαδιβοστόκ της Ρωσίας. Μερικές φορές, όμως, ξυπνούσε με πόνους στην πλάτη. Αργότερα, τα πράγματα έγιναν χειρότερα, καθώς είχε διαγνωστεί με μυϊκή ατροφία, η οποία “χτύπησε” τους μυς της σπονδυλικής του στήλης. Είχε ανάγκη από 24ωρη φροντίδα, και δεν αναμενόταν να ζήσει για τα επόμενα 4 ή 5 χρόνια. Οι γονείς του όμως αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν το γιο τους, και προσπάθησαν, μάταια, να του βρουν θεραπεία.
Δυστυχώς, η ασθένεια στέρησε από τον Grigory το να έχει μια φυσιολογική ζωή. Ήταν τελείως αδύναμος και δεν μπορούσε καν να περπατήσει. Στην ηλικία των 20, ζύγιζε μόλις 45 κιλά. Περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο σπίτι, και όταν έβγαινε, έπεφτε πάνω σε αγενείς ανθρώπους που τον κοιτούσαν επίμονα. Το διαδίκτυο έγινε η κύρια σύνδεσή του με τον έξω κόσμο, και ήταν μόνος. Ο Grigory, μια ημέρα μοιράστηκε τα συναισθήματά του στο ίντερνετ…
«Δεν μπορώ να νιώσω όλες τις ομορφιές του κόσμου. Με πονάει όταν σκέφτομαι πως υπάρχουν τόσα πράγματα που δεν μπορώ να έχω…» έγραψε.
Δεν μπορώ να κολυμπήσω σε ένα ποτάμι ή στον ωκεανό. Δεν μπορώ να τρέξω στο γρασίδι χωρίς να πονάω. Δεν μπορώ να βοηθήσω τους φίλους μου να μεταφέρουν πράγματα… Δεν μπορώ να αναλάβω τη φροντίδα των ανθρώπων που αγαπώ. Δεν μπορώ να τους κάνουν ευτυχισμένους.»
«… και ποτέ δεν θα μάθω πώς είναι ν’ αγαπιέσαι, πώς νιώθεις όταν κάποιος σε θέλει, όταν κάποιος σε ζηλεύει ή είναι υπερήφανος που σε έχει δίπλα του. Ποτέ δεν θα μάθω πώς είναι να αγκαλιάζεις κάποια που αγαπάς, να την προστατεύεις, να χορεύεις μαζί της, να της προσφέρεις λουλούδια ή να της κάνεις ένα δώρο.»
Συμπτωματικά, δύο μήνες αργότερα, γνώρισε από το ίντερνετ τον έpωτα της ζωής του, την Anna από το Καζακστάν. Όπως και εκείνος, ήταν πολύ ρομαντική, και αγαπούσε την τέχνη και τη συγγραφή. Ο Grigory την εpωτεύτηκε αμέσως, αν και εκείνη την εποχή, δεν ήξερε αν το συναίσθημα ήταν αμοιβαίο, και φοβόταν πώς θα αντιδρούσε με την κατάστασή του. Όταν τελικά της μίλησε για τα συναισθήματά του και της έστειλε μια φωτογραφία του, εκείνη αποφάσισε να ταξιδέψει 3.000 χιλιόμετρα για να τον δει από κοντά!
Όταν το ζευγάρι συναντήθηκε, ένιωσε αμέσως μια δυνατή έλξη, και έτσι, αποφάσισαν να παντρευτούν.
Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που εξεπλάγησαν από το γεγονός ότι Grigory κατάφερε να βρει την αληθινή του αγάπη, παρά την κατάστασή του. Μερικοί χλεύασαν το ζευγάρι, λέγοντας “πώς είναι δυνατόν μια υγιής νέα γυναίκα, όπως η Anna, να ενδιαφέρθηκε για έναν άνθρωπο όπως ο Grigory.” Αλλά για το ζευγάρι, αυτά τα σχόλια δεν είχαν καμία σημασία. Ζούσαν τον έpωτά τους και ήταν το μόνο που τους ένοιαζε.
Δυστυχώς, η ασθένεια στέρησε από τον Grigory το να έχει μια φυσιολογική ζωή. Ήταν τελείως αδύναμος και δεν μπορούσε καν να περπατήσει. Στην ηλικία των 20, ζύγιζε μόλις 45 κιλά. Περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο σπίτι, και όταν έβγαινε, έπεφτε πάνω σε αγενείς ανθρώπους που τον κοιτούσαν επίμονα. Το διαδίκτυο έγινε η κύρια σύνδεσή του με τον έξω κόσμο, και ήταν μόνος. Ο Grigory, μια ημέρα μοιράστηκε τα συναισθήματά του στο ίντερνετ…
«Δεν μπορώ να νιώσω όλες τις ομορφιές του κόσμου. Με πονάει όταν σκέφτομαι πως υπάρχουν τόσα πράγματα που δεν μπορώ να έχω…» έγραψε.
Δεν μπορώ να κολυμπήσω σε ένα ποτάμι ή στον ωκεανό. Δεν μπορώ να τρέξω στο γρασίδι χωρίς να πονάω. Δεν μπορώ να βοηθήσω τους φίλους μου να μεταφέρουν πράγματα… Δεν μπορώ να αναλάβω τη φροντίδα των ανθρώπων που αγαπώ. Δεν μπορώ να τους κάνουν ευτυχισμένους.»
«… και ποτέ δεν θα μάθω πώς είναι ν’ αγαπιέσαι, πώς νιώθεις όταν κάποιος σε θέλει, όταν κάποιος σε ζηλεύει ή είναι υπερήφανος που σε έχει δίπλα του. Ποτέ δεν θα μάθω πώς είναι να αγκαλιάζεις κάποια που αγαπάς, να την προστατεύεις, να χορεύεις μαζί της, να της προσφέρεις λουλούδια ή να της κάνεις ένα δώρο.»
Συμπτωματικά, δύο μήνες αργότερα, γνώρισε από το ίντερνετ τον έpωτα της ζωής του, την Anna από το Καζακστάν. Όπως και εκείνος, ήταν πολύ ρομαντική, και αγαπούσε την τέχνη και τη συγγραφή. Ο Grigory την εpωτεύτηκε αμέσως, αν και εκείνη την εποχή, δεν ήξερε αν το συναίσθημα ήταν αμοιβαίο, και φοβόταν πώς θα αντιδρούσε με την κατάστασή του. Όταν τελικά της μίλησε για τα συναισθήματά του και της έστειλε μια φωτογραφία του, εκείνη αποφάσισε να ταξιδέψει 3.000 χιλιόμετρα για να τον δει από κοντά!
Όταν το ζευγάρι συναντήθηκε, ένιωσε αμέσως μια δυνατή έλξη, και έτσι, αποφάσισαν να παντρευτούν.
Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που εξεπλάγησαν από το γεγονός ότι Grigory κατάφερε να βρει την αληθινή του αγάπη, παρά την κατάστασή του. Μερικοί χλεύασαν το ζευγάρι, λέγοντας “πώς είναι δυνατόν μια υγιής νέα γυναίκα, όπως η Anna, να ενδιαφέρθηκε για έναν άνθρωπο όπως ο Grigory.” Αλλά για το ζευγάρι, αυτά τα σχόλια δεν είχαν καμία σημασία. Ζούσαν τον έpωτά τους και ήταν το μόνο που τους ένοιαζε.
Πηγή: http://ift.tt/2sK9tBf
loading...