Τίποτα δεν είναι τόσο τραυματικό όσο το να κινδυνεύεις να χάσεις ένα
νεογέννητο μωρό. Είναι τόσο εύθραυστα και βασίζονται πάνω μας για τα
πάντα. Όταν τους συμβαίνει κάτι άσχημο, ολόκληρος ο κόσμος της
οικογένειας μπορεί να συνταραχτεί.
Διαβάστε παρακάτω την ιστορία μιας οικογένειας από την Βρετανία η οποία παραλίγο να χάσει το μωράκι της, αλλά τελικά εκείνο επανήλθε και η οικογένεια προσπαθεί πλέον να συνεχίσει την ζωή της.
Στα δεύτερα γενέθλια της, η μικρή Poppy Smith από το Barrow της Αγγλίας έπαθε υποξική εγκεφαλική βλάβη. Οι γιατροί είπαν στην οικογένεια ότι είχε πολύ λίγες πιθανότητες να επιζήσει και ότι ακόμα και αν ζούσε, θα υπέφερε από σοβαρά αναπτυξιακά προβλήματα.
Τώρα, εννιά μήνες μετά, μπουσουλάει και μιλάει περισσότερο από ποτέ και η οικογένεια και οι γιατροί της είναι κατενθουσιασμένοι.
Ο πατέρας της, ο 34χρονος σχεδιαστής Stephen Smith, λέει ότι όλα συνέβησαν χάρη σε μια ξεχωριστή στιγμή στο νοσοκομείο με την μεγαλύτερη αδερφή της Poppy, την 12χρονη Macey. «Η Macey φύσηξε πάνω στην κοιλιά της Poppy και ξαφνικά εκείνη άρχισε να γελάει. Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε.
Πλέον πιστεύουμε ακράδαντα ότι η Poppy θα περπατήσει και θα μιλήσει ξανά, αφού είναι πολεμίστρια από την στιγμή που γεννήθηκε.» Η Poppy γεννήθηκε στις 22 εβδομάδες και ζύγιζε μόλις ένα κιλό. Πέρασε του τρεις πρώτους μήνες της ζωής της σε θάλαμο για νεογνά πάσχοντας από το σύνδρομο Moebius, μια πάθηση που επηρεάζει τους μυς του προσώπου και προκαλεί δυσκολία στην ομιλία, την κατάποση και άλλα προβλήματα.
Οι γιατροί είπαν στην οικογένεια ότι η πάθηση θα την προκαλούσε αναπτυξιακή καθυστέρηση, αλλά καθώς ξεπερνούσε όλες τις στιγμές-ορόσημα, οι ελπίδες τους αναπτερώθηκαν. Ο Stephen είπε: «Είπαν ότι μπορεί να μην περπατούσε ή να μιλούσε, αλλά άρχισε να περπατάει όταν ήταν 15 μηνών, κάτι συνηθισμένο για τα μωρά που γεννιούνται πρόωρα. Είναι απίθανο να την βλέπεις να τα κάνει όλα αυτά.
Καταφέραμε να σταματήσει να τρώει από τον σωλήνα σίτισης κάπου κοντά στα πρώτα της γενέθλια και μέσα σε όλο το 2016 γινόταν καλύτερα κάθε μέρα.» Τον Δεκέμβριο του 2016, μέρες πριν τα δεύτερα γενέθλια της, η μητέρα της Poppy, Amy, μπήκε στο δωμάτιο της για να την ξυπνήσει και την βρήκε να δυσκολεύεται να πάρει ανάσα.
«Νιώθαμε τον καρδιακό παλμό της, αλλά δεν ανταποκρινόταν. Καταλάβαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ανέπνεε αλλά με δυσκολία», είπε ο Stephen. Την μετέφεραν αμέσως στο νοσοκομείο, όπου σταθεροποιήθηκε και μετά σε νοσοκομείο παίδων στο Liverpool. Ο πατέρας της θυμάται τις επόμενες βασανιστικές μέρες, λέγοντας:
«Τα μάτια της άρχισαν να γυρνάνε προς τα πίσω. Μια ακτινογραφία στο στήθoς έδειξε ότι οι πνεύμονες της ήταν γεμάτες υγρό και έπαθε ακόμα μια αναπνευστική ανακοπή. Εκείνο το βράδυ άρχισε να παθαίνει συσπάσεις και κρίσεις πανικού. Η κατάσταση της επιδεινωνόταν γρήγορα.
Όταν γύρισε από την εξέταση, οι γιατροί μας πήγαν σε ένα δωμάτιο και μας είπαν ότι είχε σοβαρή υποξική εγκεφαλική βλάβη. Ρώτησα αν θα περπατούσε ή θα μιλούσε ξανά, αλλά είπαν ότι δεν ήξεραν καν αν θα ζούσε. Όταν άρχισα να το συνειδητοποιώ, η καρδιά μου ράγισε. Μας είπαν να περιμένουμε, αλλά τα πράγματα δεν φαινόταν καλά. Ήθελα απλά να μου πουν αν θα ήταν εντάξει.»
Την ημέρα των Χριστουγέννων, η οικογένεια πήγε στην μονάδα εντατικής θεραπείας και τότε η μεγάλη της αδερφή αποφάσισε να φυσήξει πάνω στην κοιλιά της. Ξαφνικά, η Poppy γέλασε. «Ήταν εκπληκτικό. Ανακαλύψαμε ότι δεν ήταν σπάνιο οι άνθρωποι που βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση να δείχνουν συναισθήματα, αλλά μας φάνηκε ότι ανταποκρινόταν. Είχε μερικές συσπάσεις στα χέρια και τα πόδια της. Οι γιατροί είπαν ότι έμοιαζαν με νωτιαία αντανακλαστικά, αλλά εμένα μου φάνηκε σαν κάτι παραπάνω.»
Εννιά εβδομάδες αργότερα και η μικρή Poppy αψήφησε τις προγνώσεις των γιατρών. Πλέον η οικογένεια προσπαθεί να συγκεντρώσει 12.000 δολάρια προκειμένου η Poppy να κάνει δύο εβδομάδες θεραπεία στο Cosmosuit Rehabilitation Unit στην Ιταλία, αφού πιστεύουν ότι θα την βοηθήσει να επανέλθει.
Ο Stephen κλείνει λέγοντας: «Η κατάσταση είναι ακόμη κάπως επισφαλής, αλλά θα μπορέσει να περπατήσει μόνη της και έχει ήδη προχωρήσει αρκετά. Θέλουμε απλά να συγκεντρώσουμε χρήματα για να λάβει επιπλέον βοήθεια και να μην χάσουμε καθόλου χρόνο.»
πηγή: fanpage.gr
Διαβάστε παρακάτω την ιστορία μιας οικογένειας από την Βρετανία η οποία παραλίγο να χάσει το μωράκι της, αλλά τελικά εκείνο επανήλθε και η οικογένεια προσπαθεί πλέον να συνεχίσει την ζωή της.
Στα δεύτερα γενέθλια της, η μικρή Poppy Smith από το Barrow της Αγγλίας έπαθε υποξική εγκεφαλική βλάβη. Οι γιατροί είπαν στην οικογένεια ότι είχε πολύ λίγες πιθανότητες να επιζήσει και ότι ακόμα και αν ζούσε, θα υπέφερε από σοβαρά αναπτυξιακά προβλήματα.
Τώρα, εννιά μήνες μετά, μπουσουλάει και μιλάει περισσότερο από ποτέ και η οικογένεια και οι γιατροί της είναι κατενθουσιασμένοι.
Ο πατέρας της, ο 34χρονος σχεδιαστής Stephen Smith, λέει ότι όλα συνέβησαν χάρη σε μια ξεχωριστή στιγμή στο νοσοκομείο με την μεγαλύτερη αδερφή της Poppy, την 12χρονη Macey. «Η Macey φύσηξε πάνω στην κοιλιά της Poppy και ξαφνικά εκείνη άρχισε να γελάει. Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε.
Πλέον πιστεύουμε ακράδαντα ότι η Poppy θα περπατήσει και θα μιλήσει ξανά, αφού είναι πολεμίστρια από την στιγμή που γεννήθηκε.» Η Poppy γεννήθηκε στις 22 εβδομάδες και ζύγιζε μόλις ένα κιλό. Πέρασε του τρεις πρώτους μήνες της ζωής της σε θάλαμο για νεογνά πάσχοντας από το σύνδρομο Moebius, μια πάθηση που επηρεάζει τους μυς του προσώπου και προκαλεί δυσκολία στην ομιλία, την κατάποση και άλλα προβλήματα.
Οι γιατροί είπαν στην οικογένεια ότι η πάθηση θα την προκαλούσε αναπτυξιακή καθυστέρηση, αλλά καθώς ξεπερνούσε όλες τις στιγμές-ορόσημα, οι ελπίδες τους αναπτερώθηκαν. Ο Stephen είπε: «Είπαν ότι μπορεί να μην περπατούσε ή να μιλούσε, αλλά άρχισε να περπατάει όταν ήταν 15 μηνών, κάτι συνηθισμένο για τα μωρά που γεννιούνται πρόωρα. Είναι απίθανο να την βλέπεις να τα κάνει όλα αυτά.
Καταφέραμε να σταματήσει να τρώει από τον σωλήνα σίτισης κάπου κοντά στα πρώτα της γενέθλια και μέσα σε όλο το 2016 γινόταν καλύτερα κάθε μέρα.» Τον Δεκέμβριο του 2016, μέρες πριν τα δεύτερα γενέθλια της, η μητέρα της Poppy, Amy, μπήκε στο δωμάτιο της για να την ξυπνήσει και την βρήκε να δυσκολεύεται να πάρει ανάσα.
«Νιώθαμε τον καρδιακό παλμό της, αλλά δεν ανταποκρινόταν. Καταλάβαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ανέπνεε αλλά με δυσκολία», είπε ο Stephen. Την μετέφεραν αμέσως στο νοσοκομείο, όπου σταθεροποιήθηκε και μετά σε νοσοκομείο παίδων στο Liverpool. Ο πατέρας της θυμάται τις επόμενες βασανιστικές μέρες, λέγοντας:
«Τα μάτια της άρχισαν να γυρνάνε προς τα πίσω. Μια ακτινογραφία στο στήθoς έδειξε ότι οι πνεύμονες της ήταν γεμάτες υγρό και έπαθε ακόμα μια αναπνευστική ανακοπή. Εκείνο το βράδυ άρχισε να παθαίνει συσπάσεις και κρίσεις πανικού. Η κατάσταση της επιδεινωνόταν γρήγορα.
Όταν γύρισε από την εξέταση, οι γιατροί μας πήγαν σε ένα δωμάτιο και μας είπαν ότι είχε σοβαρή υποξική εγκεφαλική βλάβη. Ρώτησα αν θα περπατούσε ή θα μιλούσε ξανά, αλλά είπαν ότι δεν ήξεραν καν αν θα ζούσε. Όταν άρχισα να το συνειδητοποιώ, η καρδιά μου ράγισε. Μας είπαν να περιμένουμε, αλλά τα πράγματα δεν φαινόταν καλά. Ήθελα απλά να μου πουν αν θα ήταν εντάξει.»
Την ημέρα των Χριστουγέννων, η οικογένεια πήγε στην μονάδα εντατικής θεραπείας και τότε η μεγάλη της αδερφή αποφάσισε να φυσήξει πάνω στην κοιλιά της. Ξαφνικά, η Poppy γέλασε. «Ήταν εκπληκτικό. Ανακαλύψαμε ότι δεν ήταν σπάνιο οι άνθρωποι που βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση να δείχνουν συναισθήματα, αλλά μας φάνηκε ότι ανταποκρινόταν. Είχε μερικές συσπάσεις στα χέρια και τα πόδια της. Οι γιατροί είπαν ότι έμοιαζαν με νωτιαία αντανακλαστικά, αλλά εμένα μου φάνηκε σαν κάτι παραπάνω.»
Εννιά εβδομάδες αργότερα και η μικρή Poppy αψήφησε τις προγνώσεις των γιατρών. Πλέον η οικογένεια προσπαθεί να συγκεντρώσει 12.000 δολάρια προκειμένου η Poppy να κάνει δύο εβδομάδες θεραπεία στο Cosmosuit Rehabilitation Unit στην Ιταλία, αφού πιστεύουν ότι θα την βοηθήσει να επανέλθει.
Ο Stephen κλείνει λέγοντας: «Η κατάσταση είναι ακόμη κάπως επισφαλής, αλλά θα μπορέσει να περπατήσει μόνη της και έχει ήδη προχωρήσει αρκετά. Θέλουμε απλά να συγκεντρώσουμε χρήματα για να λάβει επιπλέον βοήθεια και να μην χάσουμε καθόλου χρόνο.»
πηγή: fanpage.gr
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Δεν διμοσιεύονται σχόλια υβριστικού περιεχομένου. Την αποκλειστική ευθύνη για τα σχόλια την έχουν οι σχολιαστές.