Γιατί τα αφήνουμε όλα για την τελευταία στιγμή; facebook twitter

Έχοντας κατά μέτωπο την εξεταστική και τα νεύρα τσιτωμένα, γιατί δε θα μπορούσα να βρω χειρότερη περίοδο να μην έχω υπολογιστή να κάνω τις εργασίες μου, δεν μπορούσα παρά ν’ αναρωτηθώ αυτό. Γιατί τ’ αφήνουμε όλα για τελευταία στιγμή;

Βλέπετε, το πρόβλημα είναι ότι νομίζουμε πως έχουμε απεριόριστο χρόνο διαθέσιμο να κάνουμε τα πάντα κι όμως, για κάποιο περίεργο λόγο, ποτέ δεν έχουμε χρόνο να κάνουμε τίποτα!

Λέμε το καθιερωμένο, ωχαδερφιστικό, μότο του «δε βαριέσαι! Έχω χρόνο να το κάνω αργότερα». Πριν καλά- καλά το καταλάβεις, έχει τελειώσει το εξάμηνο, την επόμενη μέρα δίνεις μάθημα και δεν ξέρεις ούτε τον τίτλο της εργασίας. Πόσο μάλλον πως πρέπει να διασταυρώσεις το περιεχόμενο της.

Όμως, τέτοιου τύπου παραστρατήματα είναι μικρά μπροστά στ’ άλλα που κάνουμε στο όνομα του χρόνου. Έχουμε ξεχάσει να ζούμε.

Τώρα, πώς και γιατί, ο καθένας από μας ξέρει πολύ καλύτερα για τον εαυτό του, κι ας μην το παραδέχεται πάντα. Έχουμε κλειστεί στο κουτί των σκέψεων μας. Των σκέψεων που μας κρατούν ξάγρυπνους τα βράδια και μας τρώνε οι απορίες. «Τι θα γίνει αν πω ή αν έλεγα αυτό ή αν έκανα εκείνο;» «Τι απάντηση θα έπαιρνα;» «Πώς θα αντιδρούσα;»

Όπως είχε πει κι ο Λεό Μπουσκάλια: «η ώρα για να πεις και να κανείς αυτά που νιώθεις είναι τώρα γιατί αργότερα μπορεί να μη σου δοθεί η ευκαιρία». Πολύ βαριά κουβέντα, δε νομίζετε; Κι όμως δεν είναι! Εμείς με την οπτική μας έχουμε κάνει τα πράγματα «βαριά».

Η έκφραση «πρέπει να ζεις τη ζωή στα άκρα» δεν αναφέρεται απαραίτητα στο να πας να κάνεις ορειβασία ή ελεύθερη πτώση. Μια άλλη οπτική αυτής της τόσο πολυχρησιμοποιημένης έκφρασης, είναι να τολμάς να ζήσεις όσα ονειρεύεσαι, να τολμάς να πεις όσα σκέφτεσαι και νιώθεις την ώρα που αυτά συμβαίνουν.

Ως υπάρξεις, οι άνθρωποι έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιούμε το μυαλό για τη λογική και την ψυχή για το συναίσθημα. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα όταν κάποιος κάνει λάθος για μας ή μας πληγώσει, να χρησιμοποιήσουμε τη λογική μας. Έτσι, μπορούμε να σκεφτούμε πως είναι άνθρωπος σαν εμάς και κάνει λάθη. Χρησιμοποιούμε όμως και την ψυχή μας για να βρούμε τη δύναμη, όσο μικρό κι ασήμαντο ή το αντίθετο κι αν είναι αυτό που μας έκανε, εν τέλει να τον συγχωρέσουμε.

Στη ζωή δυστυχώς δε λειτουργούν έτσι τα πράγματα.

Οι άνθρωποι έχουμε αυτή τη δυνατότητα. Στη ζωή όμως αν αφήσουμε μια ευκαιρία να περάσει, μπορεί να μην ξαναέρθει ποτέ! Μπορεί όμως και να τη ξαναβρούμε μπροστά μας. Είναι μια από τις πολλές μαγείες της. Ποτέ δεν ξέρεις τί μπορεί να σου εμφανιστεί στο επόμενο σου βήμα. Ωστόσο, για να μάθεις τί σου επιφυλάσσεται στο επόμενο βήμα, πρέπει να τολμήσεις και να το κάνεις.

Γι’ αυτό, λοιπόν, μην αφήνεις τίποτα για αργότερα. Ειδικά όταν μπορείς να το κάνεις τώρα!

Γράφει η Ράνια Μαστροσάββα

Πηγή

Πηγή 

loading...