Κοίταξε και είδε ένα αγοράκι να στέκεται μόνο του.
Ήταν περίπου 10-12 ετών και φορούσε ένα μπλε, μάλλινο καπέλο και από κάτω έβγαιναν οι σκούρες καστανές μπούκλες του. Το κοτλέ του παντελόνι ήταν κάπως φθαρμένο από το πλύσιμο και τα παπούτσια του ήταν δεμένα ακατάστατα. Τα μάτια του ήταν γεμάτα θλίψη. Η γυναίκα πλησίασε το αγόρι προσεκτικά, κρατώντας ακόμα το πορτοφόλι της.
Ήταν περίεργη να μάθει γιατί ήταν στεναχωρημένο. Καθώς πλησίαζε, κατάλαβε ότι το αγόρι προσπαθούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του και παρατήρησε μια ροζ κορδέλα δεμένη στον καρπό του – τι παράξενο…
“Μάλλον ο Άγιος Βασίλης θα της φέρει μια κούκλα, σωστά;”, προσπάθησε. Το αγόρι σταμάτησε να μιλά και γύρισε και την κοίταξε στα μάτια. Εκείνη είδε στα μάτια του κάτι παραπάνω από στεναχώρια. Κάτι που δεν είχε δει ποτέ σε παιδί. “Ο Άγιος Βασίλης δεν πηγαίνει εκεί που είναι η αδερφή μου.” Η γυναίκα ένιωθε τον λαιμό της να στεγνώνει και με το ζόρι έκανε την επόμενη ερώτηση.
“Τι συνέβη στην αδερφή σου;” Δεν ήταν σίγουρη ότι ήθελε να ακούσει την απάντηση, αλλά δε γινόταν να μην ρωτήσει. “Είναι στον ουρανό. Και θέλω να έχει κάτι ωραίο εκεί πάνω. Η μαμά θα πάει εκεί σύντομα και σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να πάρει μαζί της την κούκλα.” Η γυναίκα είχε την αίσθηση ότι έχανε την γη κάτω από τα πόδια της.
Πήρε μια βαθιά ανάσα και είπε, “Λοιπόν, για να δούμε πόσα έχεις εδώ.” Μέτρησε τα λεφτά της και έβαλε κρυφα μερικά από τα δικά της χαρτονομίσματα. Ξαφνικά, είχε αρκετά για μια κούκλα και λίγα παραπάνω. Τα μάτια του φωτίστηκαν και είπε, “Υπέροχα! Μπορώ να πάρω και στην μαμά μου ένα από τα αγαπημένα της λουλούδια. Λατρεύει τα λευκά τριαντάφυλλα.”
Το αγόρι εξαφανίστηκε και η γυναίκα έμεινε να απορεί αν της είχε πει την αλήθεια ή όχι. Αλλά αυτή η σκέψη εξαφανίστηκε γρήγορα.
Το κοριτσάκι είχε πεθάνει στο δρόμο για το νοσοκομείο και η μαμά της βρισκόταν σε βαθύ κώμα. Οι γιατροί έκαναν ό,τι καλύτερο για να την στηρίξουν. Ήταν δυνατόν να είναι αυτή η οικογένεια του αγοριού; Προσπάθησε να διώξει αυτή την σκέψη από το μυαλό της.
Μέσα στις επόμενες ημέρες έπιασε τον εαυτό της να διαβάζει τις αναγγελίες θανάτου και τελικά έπεσε πάνω στην ανακοίνωση που ήλπιζε να μην βρει. Η γυναίκα από το ατύχημα είχε πεθάνει. Η αναγγελία έλεγε: “Αναίσθητη, έφυγες πολύ γρήγορα. Βρίσκουμε παρηγοριά μόνο στο γεγονός ότι θα δεις τον μικρό μας άγγελο σύντομα.”
Έλεγε ημερομηνία και τοποθεσία για την κηδεία και η γυναίκα αποφάσισε να πάει. Αγόρασε ένα μπουκέτο λευκά τριαντάφυλλα και πήγε στο νεκροταφείο.
Φτάνοντας είδε το αγοράκι από το μαγαζί με τα παιχνίδια. Κρατούσε ένα λευκό τριαντάφυλλο στο ένα χέρι και μια κούκλα στο άλλο. Ο πατέρας στεκόταν στο πλευρό του, παλεύοντας να κρατήσει την ψυχραιμία του. Δεν έβρισκε λόγια και πήγε στον τάφο με δάκρυα να κυλάνε στα μάγουλα της. Άφησε τα τριαντάφυλλα στον τάφο και έριξε μια γρήγορη ματιά στο αγοράκι.
Τελικά κατάλαβε για ποιο λόγο το βλέμμα του ήταν τόσο σαγηνευτικό στο μαγαζί. Είχε τα μάτια ενός ενήλικα, ενός ενήλικα που είχε βιώσει βαθιά απώλεια. Της έσκιζε την καρδιά, αλλά δεν έβρισκε λόγια για να πει.
Σε μια στιγμή η ζωή αυτής της οικογένειας άλλαξε για πάντα. Κι όλα αυτά γιατί κάποιος οδηγούσε μεθυσμένος. Αντί να καλέσει ένα ταξί ή να πάρει λεωφορείο, οδήγησε και στέρησε το μέλλον από ένα κοριτσάκι, πήρε την μητέρα ενός αγοριού και άφησε ένα πατέρα χωρίς την γυναίκα του και την μικρότερη κόρη του.
Όταν οδηγείτε μεθυσμένοι δεν είστε επικίνδυνοι μόνο για τον εαυτό σας, αλλά και για όλους. Πάρτε την σωστή απόφαση…
Πηγή
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Δεν διμοσιεύονται σχόλια υβριστικού περιεχομένου. Την αποκλειστική ευθύνη για τα σχόλια την έχουν οι σχολιαστές.