Σκέφτεσαι να φύγεις στο εξωτερικό; Έλληνες που είναι ήδη εκεί απαντάνε σε ερωτήσεις για τη μετανάστευση! facebook twitter

Μετά την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980, πολλοί Έλληνες μάζεψαν τα μπαγκάζια τους και μετανάστευσαν σε χώρες του εξωτερικού για να βρουν εργασία. Η Γερμανία, η Αμερική και η Αυστραλία ήταν μερικές από τις χώρες που δέχτηκαν τις μεγαλύτερες εισροές οικονομικών μεταναστών από την χώρα μας και στις οποίες το ελληνικό στοιχείο διατηρήθηκε ζωντανό για πολλά χρόνια. Εκτιμάται πως μεταξύ 1946 και 1982 μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες μετανάστευσαν 211.000 Έλληνες. Περίπου μισό αιώνα αργότερα, η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Με την ανεργία να αγγίζει το 25%, τα εισοδήματα να μειώνονται ολοένα και περισσότερο και την φορολογία να εκτινάσσει τις τιμές των περισσότερων προϊόντων και υπηρεσιών στα ύψη, πολλοί νέοι -αλλά και μεγαλύτεροι σε ηλικία- Έλληνες επιλέγουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους σε κάποια χώρα του εξωτερικού. Η Γερμανία συνεχίζει να αποτελεί μία από τις χώρες που επιλέγουν οι περισσότεροι Έλληνες, ενώ στην λίστα έχει προστεθεί το Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας και το Ντουμπάι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Γιατί όμως η νέα γενιά επιλέγει ξανά τον δρόμο της ξενιτιάς; Είναι η οικονομική κρίση ο μόνος λόγος που συμβαίνει αυτό;

Έλληνες που μεταναστεύσανε στο εξωτερικό για να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσής τους μιλήσανε στη Huffington Post για την εμπειρία τους αυτή και τα βήματα που ακολουθήσανε.

Ο Κλεομένης άρχισε να εργάζεται ως λογιστής στην Ελλάδα μόλις τελείωσε την στρατιωτική του θητεία το 2007 και τμήμα Λογιστικής του ΤΕΙ Σερρών. Μέχρι το 2010, όταν και έφυγε από την Ελλάδα, έβλεπε τα χρήματα να μειώνονται ολοένα και περισσότερο, με αποτέλεσμα να πάρει την απόφαση να ψάξει δουλειά στο εξωτερικό.

«Βρήκα δουλεία στο Μπέλφαστ της Β. Ιρλανδίας που ανήκει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η συνέντευξη και η αποδοχή του συμβολαίου έγινε μέσω Skype. H εταιρεία μου κάλυψε τα μεταφορικά και τις δύο πρώτες βδομάδες διαμονής σε ξενοδοχείο. Δεν είχα πρόβλημα για άδεια εργασίας και γενικότερα κανένα γραφειοκρατικό πρόβλημα».

Όπως ο ίδιος εξήγησε, η γραφειοκρατία ήταν μηδαμινή.

«Από την πρώτη κιόλας μέρα επικοινώνησα τηλεφωνικώς με το τοπικό ας το πούμε ΚΕΠ και έκλεισα ραντεβού για να εκδώσουν τα απαραίτητα έγραφα μου. Θυμάμαι το ραντεβού μου ήταν στις 11:00 και στις 11:10 είχα τελειώσει. Να σκεφτείς στην Ελλάδα χρειάζεται να πας στο ΙΚΑ , στην εφορία για ΑΦΜ και ένας Θεός ξέρει που αλλού αν είσαι αλλοδαπός».

Η Αναστασία ήθελε να φύγει στο εξωτερικό από την πρώτη στιγμή που τελείωσε τo τμήμα Fashion Marketing στο ΒCA-London Metropolitan University. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι μια μεγάλη αγορά και της φάνηκε μια καλή ευκαιρία και, καθώς ο πατέρας της δούλευε σε κατασκευαστική εταιρεία εκεί, ήταν εύκολο να την προσλάβουν ως γραμματέα. Έτσι πήρε την απόφαση να μετακομίσει από την Αθήνα στο μακρινό Άμπου Ντάμπι, το οποίο απέχει μία ώρα από το Ντουμπάι.

Μπορεί η ίδια να κατάφερε να βρει εργασία στο Άμπου Ντάμπι, όμως δεν θα πρότεινε σε κάποιον να έρθει στα Αραβικά Εμιράτα χωρίς να έχει διασυνδέσεις.

«Αν είσαι νέος, χωρίς προϋπηρεσία είναι δύσκολο (να βρεις δουλειά) χωρίς διασυνδέσεις. Αν έχει χρόνια προϋπηρεσίας στο βιογραφικό σου είναι πιο εύκολο. Αυτοί εδώ ψάχνουν κυρίως Ευρωπαίους και Αμερικανούς μάνατζερς από την Δύση. Όσο πιο πολλά προσόντα έχεις τόσο πιο πολλές οι πιθανότητες. Τα αγγλικά είναι must και χωρίς αυτά δεν κάνεις τίποτα».

Όπως εξήγησε η Αναστασία, ο μισθός για έναν λευκό χωρίς πολύ προϋπηρεσία ξεκινά από 1.500 με 2.000 ευρώ, ενώ σε κάποιες εταιρείες υπάρχουν αρκετά προνόμια, όπως δωρεάν αυτοκίνητα ή διαμονή.

«Για senior managers οι μισθοί μπορεί να φτάσουν να είναι 6.000 με 10.000 ευρώ».

Ο Πάνος πήρε την απόφαση να φύγει στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν ήταν στο τέταρτο έτος της Ιατρικής Σχολής στην Κρήτη. Το καλοκαίρι του 2008, αφού είχε τελειώσει το διδακτορικό του και είχε βρει θέση για ειδικότητα στην Νέα Υόρκη, πραγματοποίησε την απόφασή του.

«Αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να προετοιμαστώ για τις εξετάσεις των Ιατρικών Σχολών που δίνουν στην Αμερική (USMLE)», εξηγεί ο Πάνος.

Βίζα απέκτησε μέσω του νοσοκομείου που τον δέχτηκε. Στο τρίτο έτος της ειδικότητας, δηλαδή το 2011, ο ίδιος κατέθεσε χαρτιά για να πάρει την πράσινη κάρτα, κίνηση που έγινε δεκτή. Η βίζα του κανονίστηκε μέσω του Διεθνούς Γραφείου (International Office) και για την πράσινη κάρτα χρειάστηκε να βρει δικηγόρο που ειδικεύεται σε θέματα μετανάστευσης.

Ο ίδιος δεν αποκλείει να γυρίσει στην Ελλάδα στο μέλλον, εάν του δοθεί η δυνατότητα να συνεχίσει την ιατρική έρευνα. 
Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε πως, σύμφωνα με Ελληνίδα που μετακόμισε πρόσφατα στις ΗΠΑ και θέλει να παραμείνει ανώνυμη, πολλοί από αυτούς που φεύγουν στην Αμερική χωρίς να έχουν εξασφαλίσει πρώτα μια θέση, συχνά κάνουν «λευκούς» γάμους για να αποκτήσουν την πολυπόθητη πράσινη κάρτα.

«Αν θες να μείνεις Αμερική, αυτή είναι η λύση. Όλες οι άλλες λήγουν», είπε, προσθέτοντας ότι δεν είναι τόσο εύκολο να βρεις δουλειά στην Αμερική όσο παρουσιάζεται.

loading...