Είναι το τελευταίο δείγμα, μιας σειράς ενεργειών – και, κυρίως, παραλείψεων - της πολιτείας για το θέμα της ειδικής εκπαίδευσης, που καταδεικνύει τον εξόχως προβληματικό τρόπο λειτουργίας του κράτους, σε αυτό τον εξαιρετικά ευαίσθητο τομέα. Οπως επισημάνθηκε σε συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στις 26 Φεβρουαρίου, για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας έχει υπάρξει παρέμβαση ακόμα και από τα Ηνωμένα Εθνη: Σε έγγραφο του Οργανισμού υπάρχουν παρατηρήσεις, μεταξύ των οποίων και εκείνη που προβλέπει ότι πρέπει «το κράτος να παρέχει προγράμματα και υπηρεσίες για παιδιά με αναπηρίες, και με επαρκείς οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους, για να εξασφαλίσει ότι κανένα παιδί με αναπηρία δεν θα είναι τοποθετημένο σε πλαίσιο όπου επικρατούν απάνθρωπες συνθήκες (Αρθρο 50γ)».
Σε εκείνη τη συνεδρίαση, αίσθηση είχαν προκαλέσει οι επισημάνσεις τόσο εκπροσώπων φορέων ότι η υφιστάμενη νομοθεσία είναι ιδιαίτερα προβληματική, όσο και βουλευτών πως υπήρχε δέσμευση του Υπουργείου να παρουσιαστεί νόμος για την επίλυση των προβλημάτων «έως την Ανοιξη του 2013»! Ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής του Υπουργείου Παιδείας κ. Κων. Λολίτσας είχε, τότε, σημειώσει, πως το υπό επεξεργασία νομοσχέδιο θα παρουσιαζόταν στη Βουλή «έως τις αρχές Μαρτίου». Επρεπε να φθάσουμε στα τέλη Απριλίου, ωστόσο, για να παρουσιαστεί σε κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Μορφωτικών Υποθέσεων και Ισότητας ένα είδος προσχεδίου νόμου από τον υφυπουργό Σ. Κεδίκογλου και τον κ. Λολίτσα. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου «δεσμεύτηκε» ότι όσες παρατηρήσεις εκφραστούν στο πλαίσιο της διαβούλευσης επί του συγκεκριμένου σχεδίου, θα επιχειρηθεί να ενσωματωθούν στο τελικό κείμενο που θα παρουσιαστεί «προσεχώς» στο Κοινοβούλιο.
Πάντως, από τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων κοινωνικών φορέων και σε αυτή τη συνεδρίαση (Τρίτη, 29/4), προκύπτει ότι όσες προτάσεις και απόψεις έχουν ήδη κατατεθεί, και παρά τη μεγάλη καθυστέρηση στην ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας, δεν ελήφθησαν υπόψη. Από τις πλέον χαρακτηριστικές, είναι η περίπτωση που αφορά το κρίσιμο ζήτημα της προσβασιμότητας των σχολικών χώρων.
«Το νομοσχέδιο έρχεται σε ρητή αντίθεση και με μια σειρά άρθρων της διεθνούς σύμβασης, όπως το άρθρο 9, που αφορά τη φυσική και ηλεκτρονική προσβασιμότητας στα σχολεία της χώρας», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Ι. Λυμβαίος (Εθν. Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία).
«Πάνδημο αίτημα του αναπηρικού κινήματος είναι, το νομοσχέδιο αυτό ν’ αποσυρθεί. Ποτέ δεν ερωτηθήκαμε κι αυτό είναι φανερό, γιατί καμία πρότασή μας δεν υπάρχει μέσα σ' αυτό το νομοσχέδιο», είπε η κα Παρασκευή Τσαβαλιά (Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών).
Το νομοσχέδιο «αντιβαίνει, επίσης, στη φιλοσοφία και τις επιταγές του διεθνούς πλαισίου για την εκπαίδευση των ΑμεΑ, όπως π.χ. το πόρισμά του Συνεδρίου της UNESCO το 2009 και η Σύμβαση των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία του 2006. Οι προτάσεις του νομοσχεδίου, αντί να οδηγούν στην ουσιαστική επίλυση του προβλήματος, υιοθετούν πρακτικές που υποβαθμίζουν περαιτέρω ο θεσμό της εκπαίδευσης των Ατόμων με Αναπηρία», τόνισε η κα Ελευθερία Κυρίτση (Συντονιστική Επιτροπή Εκπαιδευτικών με προϋπηρεσία στην ειδική αγωγή).
Πέραν αυτών, και εν αναμονή – όπως προαναφέρθηκε - ψήφισης ρυθμίσεων μέσω τροπολογίας σε νομοσχέδιο για τις λαϊκές, τονίστηκε επίσης ότι αν και ζητήθηκε δύο φορές τους τελευταίους τέσσερις μήνες η σύγκληση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων για την ειδική εκπαίδευση, τέτοια συνεδρίαση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Πηγή: kathimerini.gr
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Δεν διμοσιεύονται σχόλια υβριστικού περιεχομένου. Την αποκλειστική ευθύνη για τα σχόλια την έχουν οι σχολιαστές.