Λίγοι έφηβοι βιώνουν πλέον πολύ άσχημες καταστάσεις και αυτό κάνει την ιστορία της Juliane Koepcke πολύ ξεχωριστή.
Η οικογένεια της Koepcke είναι από την Γερμανία αλλά είχαν μετακομίσει στο Περού, όπου και οι δύο γονείς δούλευαν ως ζωολόγοι. Η Juliane και η μητέρα της ταξίδευαν από την Λίμα, όπου πήγαινε σχολείο, στην Πουκάλπα για να δει τον πατέρα της.
Έβρεχε εκείνη την νύχτα και η αεροπορική εταιρία δεν είχε καλή φήμη όσον αφορούσε την ασφάλεια, αλλά είπαν να κάνουν το ταξίδι γιατί την επόμενη μέρα ήταν τα Χριστούγεννα και ήθελαν να περάσουν την μέρα όλοι μαζί.
“Πρέπει να λιποθύμησα για λίγο αλλά μετά συνήλθα. Πετούσα στον αέρα και έβλεπα το δάσος από κάτω μου. Το αεροπλάνο πετούσε στα 10,000 πόδια πάνω από τον Αμαζόνιο όταν χτυπήθηκε και διάνυσα όλη την απόσταση δεμένη στην θέση μου.”
Ο πατέρας της Juliane, Hans, της είχε μάθει κάποια κόλπα επιβίωσης που τελικά της έσωσαν τη ζωή. Ήξερε πως έπρεπε να ακολουθήσει το ποτάμι γιατί θα την οδηγούσε σε κάποιο χωριό και γιατί θα της παρείχε καθαρό νερό.
“Μερικές φορές έβλεπα κροκόδειλους να έρχονται προς το μέρος μου αλλά δεν φοβόμουν. Ήξερα πως οι κροκόδειλοι δεν επιτίθενται σε ανθρώπους.”
Μετά από 9 μέρες στο ποτάμι, η Koepcke βρήκε μία βάρκα. Θυμήθηκε κάποια μαθήματα του πατέρα της και έριξε λίγη βενζίνη πάνω στο κόψιμο στο χέρι της για να το απολυμάνει και να το καθαρίσει από τα παράσιτα.
Κοιτώντας την ιστορία της, η Koepcke λέει πως το χειρότερο στην εμπειρία της δεν ήταν ο συνεχής κίνδυνος, αλλά οι ενοχές που ένιωθε επειδή ήταν η μόνη που επιβίωσε από το ατύχημα.
Πηγή: http://ift.tt/2vzuzAO
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Δεν διμοσιεύονται σχόλια υβριστικού περιεχομένου. Την αποκλειστική ευθύνη για τα σχόλια την έχουν οι σχολιαστές.